مچ پا مجموعهای حساس و پیچیده از استخوانها، رباطها، تاندونها و عضلات است. مچ پا به قدری قوی است که میتواند وزن بدنتان را تحمل کند و شما را قادر به راه رفتن نماید؛ در عین حال میتواند مستعد آسیب و درد باشد. ممکن است درد را در داخل یا خارج مچ پا یا در اطراف تاندون آشیل، که عضلات پایین پا را به استخوان پاشنهی پا وصل میکند، احساس کنید. اگرچه درد متوسط مچ پا با درمانهای خانگی برطرف میشود، اما ممکن است درمان آن کمی زمانبر باشد. در مورد درد شدید مچ پا، مخصوصاً اگر بعد از یک صدمه باشد، باید به پزشکتان مراجعه کنید. در این مقاله، دلایل، علائم، درمانها و راههای پیشگیری از درد مچ پا توضیح داده میشوند.
دلایل درد مچ پا
به دلیل آن که مچ پا یک ساختار استخوانی و به همراه بافت نرم میباشد و شامل اجزای بسیار زیادی است، صدمه رسیدن به هر کدام میتواند موجب درد مچ پا شود. استخوانهای مچ پا شامل دو استخوان انتهایی صاف ساق پا به نام تیبیا و فیبولا و یک استخوان به نام تالوس در مچ پا میباشد. اختلاف در حرکت مچ پا و مشکل در این مفصل میتواند به راحتی کل مچ پا را در بر بگیرد و جهات حرکت پا را محدود کند. از طرف دیگر، التهاب در کیسههای اطراف مچ به نام بورس و یا تاندونهای اطراف مچ پا هم در همان محدوده کوچک، مچ پا می تواند موجب ایجاد درد شود.
پیچ خوردگی مچ پا
شکستگیهای ریز در مچ پا و از همه شایعتر، پیچ خوردگی مچ پا میتواند موجب یک درد مزمن طولانی مدت در مچ پا شود. بیمار نمیتواند آن درد را به درد مچ پا ناشی از پیچ خوردگی نسبت دهد. بعضی از این بیماران اصلاً پیچ خوردگی مچ پا را به یاد نمی آورند.
درگیری عصب سیاتیک
کسانی که به دنبال درد مچ پا، درد لگن دارند یا سابقه کمر درد دارند یا تورم مچ پا و تورم در سمت خارجی قوزک پا دارند، باید به دنبال تحریک اثر سیاتیک و درد دیسک کمر سابق یا جدید خود باشند. با درمان این علل، درد مچ پا درمان خواهد شد.
بیماری هاگلند
همانند خار پاشنه که در کف پا وجود دارد، خار استخوانی ممکن است در پشت پا نیز به وجود آید و موجب ایجاد دردهای فراوان و حالت بدشکل در مچ پا و پشت پا شود. این استخوان موجب ایجاد دردهای طولانی مدتی میشود که با راه رفتن بسیار تشدید می شود. به این بیماری، بیماری هاگلند می گویند.
سندروم تونل تارس
سندروم تونل تارس که در آن عصب در مچ پا گیر میافتد، می تواند موجب ایجاد درد مچ پا به همراه خواب رفتگی در پا شود. البته باید توجه نمود که شایع ترین علت خواب رفتگی در مچ پا، کف پا و روی پا، تحریک عصبها از ناحیه ستون فقرات مانند دیسک کمر و سیاتیک میباشد. اما سندروم تونل تارس هم میتواند موجب ایجاد درد مچ پا به همراه خواب رفتگی شود.
بورسیت و تاندونیت آشیل
معمولاً این دردها در پشت ناحیه مچ پا و پایین ترین ناحیه ساق پا میباشد و با دست زدن، بسیار دردناک شده و حرکات بیمار ممکن است آنها را تشدید کند.
نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی و بخصوص نوروپاتی دیابتی و بیماریهایی که اعصاب محیطی را در اثر دیابت و یا سایر علل دیگر ناشناخته تحت تأثیر قرار داده و اعصاب بدن را ضعیف میکند، میتواند موجب کاهش حس در مچ پا شده و بنابراین مچ پا در معرض صدمات قرار گیرد و آسیبهایی ببیند که ممکن است متوجه آن نباشیم. به عبارت دیگر، ضربات ریزی به مچ پا وارد می شود، اما بیماران دارای نوروپاتی مانند دیابت آن را احساس نمیکنند و به تدریج این ضربات ریز به صورت درد مچ پا خود را نشان می دهد.
نقرس
نقرس بیماری دیگری است که به طور شایع شست پا را در بر میگیرد، اما مچ پا دومین محل شایع برای نقرس میباشد. این درد به صورت ناگهانی و شدید میباشد؛ به گونهای که اصلاً نمیتوان به آن دست زد. این بیماری بیشتر در آقایان خود را نشان میدهد و در خانمها هم میتواند بعد از سنین یائسگی خود را نشان دهد.
روماتیسم مفصلی (RA)
سیستم دفاعی بدن اساساً با میکروبها مبارزه میکند؛ گاهی اوقات اشتباهاً مفاصل شما را مورد حمله قرار میدهد؛ معمولاً مفصل مشابهی را در هر دو طرف بدن درگیر میکند. اگر دچار این مشکل شده باشید، مچ هر دو پایتان درد میکند. درد، تورم و خشکی معمولاً در انگشتان و در جلوی پا شروع شده و کمکم تا مچ پا کشیده میشود.
لوپوس
این بیماری خود ایمنی باعث میشود که بدن بافتهای سالم خود رو مورد حمله قرار دهد. افراد مبتلا به لوپوس دچار درد مفصل، از جمله درد مچ پا میشوند. این مشکل ناشی از آرتریت مربوط به لوپوس و تندینوپاتی است. همچنین لوپوس میتواند باعث مشکلات کلیوی که منجر به تجمع مایع در مفاصل میشود نیز بشود.
پوکی استخوان
مفصل به قسمتی گفته میشود که دو استخوان به هم میرسند. انتهای هر استخوان از غضروف پوشیده شده است تا نرم باشد؛ به مرور زمان دچار فرسایش میشود. وقتی که غضروف از بین برود استخوانها به هم ساییده میشوند و باعث پوکی استخوان میشود. این امر باعث درد، خشکی و از دست دادن توانایی حرکت مفصل میشود.
صافی کف پا
قوس کف پا به فاصلهی بین پاشنهی پا و توپی پا گفته میشود. این قسمت باید در زمانی که ایستادهاید خالی باشد. اگر این قسمت پای شما صاف است و به زمین میچسبد، میتواند ناشی از آسیب یا ساییدگی و فرسودگی باشد. همچنین ممکن است این مشکل را به ارث برده باشید. همچنین صافی کف پا میتواند به دلیل تغییرات هورمونی و شاید افزایش وزن، ناشی از بارداری نیز باشد. معمولاً این مشکل دردناک نیست، اما در صورتی که مچ پایتان همراستای زانو نباشد،ممکن است مچ پایتان دچار درد و تورم شود.
درد مزمن جانبی مچ پا
دلایل زیادی برای درد قسمت خارجی مچ پا وجود دارد؛ به احتمال زیاد به دلیل این است که رباط آسیب دیده بعد از یک پیچخوردگی بهبود نیافته و ضعیف شده است. این امر باعث میشود که این مفصل بیثبات شود و آسیب بیشتر و درد ایجاد شود.
اسکلرودرمی
این مشکل باعث میشود که پوست و بافتهای پیوندی ضخیم شوند. وقتی که این مشکل بافتهای اطراف یک مفصل را درگیر میکند، ممکن است احساس درد و خشکی داشته باشید. همچنین ممکن است باعث ضعیف شدن عضلات شده و مشکلات گوارشی، قلبی و کلیوی ایجاد کند.
درد قسمتهای مختلف مچ پا
درد ممکن است در هر قسمتی از مچ پا بروز پیدا کند. این قسمتها در زیر توضیح داده شدهاند:
درد قوزک پا
شایع ترین علت درد قوزک پا به جز بیماریهای ناشی از ضربه و صدماتی که ناشی از چرخش هستند، درگیری عصب سیاتیک و دیسک کمر میباشد. بیشتر بیماران در این مرحله یا سابقه دیسک کمر را دارند و یا در حال حاضر، دردی در ناحیه کمر خود ندارند و یا درد کمر آنها بسیار کم میباشد.
درد قرنیه مچ پا
درد قرنیه مچ پا میتواند علل بسیار محدودتری را به ما نشان دهد. درد قرنیه مفصل مچ پا عمدتاً ناشی از درگیری ستون فقرات و ریشههای عصب کمری در اثر دیسک کمر و سیاتیک میباشد، هرچند ممکن است همزمان با درد مچ پا، بیمار دارای درگیری در ناحیه کمر نباشد. از علت دیگر درد مفصل مچ پا به صورت قرنیه میتوان بیماریهای روماتیسمی را نام برد. بیماریهایی مانند آرتریت روماتوئید و گاهی پسوریازیس یا بیماری صدف میتواند سبب درد قرینه مچ پا شوند.
التهاب مفصل مچ پا
التهاب مفصل مچ پا در واقع نوعی آرتریت محسوب میشود. شایعترین علت آرتریت همان استئوآرتریت یا آرتروز مفصل مچ پا میباشد. این بیماری معمولاً در سنین بالای ۵۰ سال دیده میشود و به صورت دردهایی همراه با خشکی صبحگاهی خود را نشان میدهد که با راه رفتن زیاد تشدید میشود.
ورم مچ پا همراه با درد
ورم مچ پا میتواند ناشی از علل متفاوتی باشد، از جمله بیماریهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید یا پیچ خوردگی مچ پا که هنوز تاندونها و لیگامانهای اطراف مچ پارگی دارند و با راه رفتن روی آن تشدید میشود. همچنین فشار بر روی عروق و اعصاب از جمله عصب سیاتیک و عروق کنار آن، تورم مچ پا به راحتی دیده میشود و همچنین بیماریهای مفصلی دیگری مانند نقرس یا بیماریهایی که موجب درد در عصبهای مچ پا شوند میتوانند باعث تورم در مچ پا شوند. باید گفت که اغلب علل درد مچ پا، موجب ورم مچ پا نیز میشوند.
چه وقت برای درد مچ پا به پزشک مراجعه کنیم؟
حتی آسیب مچ پایی که تقریباً جدید است هم میتواند، حداقل در ابتدا، دردناک باشد. در صورت مشاهدهی موارد زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- درد یا تورم شدید.
- زخم باز یا بدشکلی شدید.
- علائم عفونت، مانند: قرمزی، داغی و حساسیت ناحیهی درگیر یا تب بالای 37.8 درجهی سانتیگراد.
- عدم توانایی تحمل وزن روی پا.
در موارد زیر نیز به پزشک مراجعه کنید:
- تورمی که بعد از دو الی 5 روز درمان خانگی بهبود نیافته است.
- درد مداومی که بعد از چند هفته بهبود نیافته است.
حتی در صورتی که تحت بهترین مراقبتها باشید هم مچ پا مخصوصاً در اول صبح یا بعد از مدتی فعالیت داشتن کمی دچار ورم، خشکی یا درد خواهد شد. در چنین مواردی باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص دلیل درد مچ پا
درمان درد مچ پا سمت چپ با راست تفاوت چندانی ندارد، اما آنچه موجب درمان مناسب مچ پا میشود، تشخیص صحیح علت درد مچ پا میباشد.
ابتدا پزشک مچ پا را معاینه خواهد کرد. پزشک مواردی همچون تورم، درد و کبودی را بررسی میکند. نیاز به آزمایش در محل درد و اینکه آیا این قسمت جدیداً آسیبی دیده یا خیر بستگی دارد. ممکن است پزشکتان آزمایشات تصویری مانند: اشعهی ایکس، CT اسکن و یا MRI را تجویز کند. این آزمایشات تصاویری را از استخوانها و بافت نرم فراهم میکنند تا پزشک بتواند وجود آسیب را تشخیص دهد.
اگر پزشکتان احتمال دهد که دچار عفونت شدهاید، نمونهبرداری (بیوپسی) انجام خواهد داد. پزشکتان یک تکه بافت را بر میدارد و آن را به آزمایشگاه میفرستد تا وجود باکتری بررسی شود.
درمان درد مچ پا
راههای زیادی برای درمان درد مچ پا وجود دارد که عبارتند از:
درمانهای خانگی
اکثراً درد مچ پا با استراحت، یخ و داروهای بدون نیاز به نسخه درمان میشود. برای درمان خانگی درد مچ پا از دستورات فردی که شما را درمان میکند پیروی کنید. ممکن است درمانگر شما روش RICE (استراحت، یخ، پانسمان فشاری و بالا گرفتن) را توصیه کند. اگر درد شدید باشد یا مچ پا بعد از چند روز درمان خانگی همچنان دردناک باشد به درمانگر خود مراجعه کنید.
متداولترین درمانهای خانگی برای درمان درد مچ پا عبارتند از:
- استراحت: اگر آسیبی مانند پیچخوردگی رخ داده است، باید مدتی از پایتان استفاده نکنید. دربارهی اینکه چقدر باید استراحت کنید با پزشکتان صحبت کنید. عصا یا واکینگ بوت هم میتواند کمک کند تا بدون فشار آوردن به مچ پا راه بروید.
- یخ: برای کاهش تورم هر چند ساعت یکبار به مدت 15 الی 20 دقیقه از یخ یا کمپرس یخ استفاده کنید.
- پانسمان فشاری: از پزشکتان دربارهی استفاده از باند کشی دور مچ پا برای کاهش التهاب سؤال کنید. نباید باند را خیلی محکم و تنگ دور پا بپچید.
- بالا گرفتن (الویشن): استراحت کردن و نگه داشتن مچ پا بالاتر از سطح قلب باعث کاهش تورم میشود. همچنین میتوانید شبها موقع خواب پایتان را بالا قرار دهید.
- مسکنهای بدون نیاز به نسخه (OTC): داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) میتوانند درد را تسکین داده و تورم را کاهش دهند. قبل از مصرف هرگونه دارویی با پزشکتان مشورت کنید. داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل، مورتین IB و …) و ناپروکسن سدیم (الیو) میتوانند درد را تسکین بخشیده و به بهبودی کمک کنند.
- کفش حمایتی: کفشهایتان باید به خوبی از پاها و مچ پایتان حمایت کنند. از پوشیدن دمپایی، صندل و کفشهایی که خیلی گشاد هستند خودداری کنید. پوشیدن کفش مناسب برای ورزش کردن هم بسیار مهم است؛ ورزشهایی مانند بسکتبال و والیبال، مخصوصاً اگر کفش مناسب نپوشید میتوانند باعث آسیب به مچ پا شوند.
درمانهای پزشکی
اکثر آسیبهای مچ پا با درمانهای خانگی درمان میشوند. آسیبهای شدیدتر ممکن است نیازمند جراحی باشند. درمان به دلیل درد مچ پا بستگی دارد. درمانهای متداول برای درد مچ پا عبارتند از:
بریس و اسپلینت
بریس مچ پا (مچبند پا) میتواند درد را تسکین بخشیده و مچ پا را ثابت و استوار کند. برخی از بریسها برای برخی فعالیتها مناسبتر هستند. از پزشکتان بخواهید تا بریسی را که برای شما مناسبتر است به شما معرفی کند.
آسپیریشن مفصل (تخلیهی مایع مفصلی)
در این روش، پزشک سوزنی را به داخل مفصل فرو میکند و مایع اضافی را تخلیه مینماید. آسپیریشن مفصل باعث تسکین درد و کاهش تورم میشود.
داروها
داروهای مختلفی وجود دارند که میتوانند باعث کاهش التهاب و تسکین درد مچ پا شوند. داروهایی که برای درمان آرتریت و نقرس استفاده میشوند، میتوانند درد و تورم را کاهش دهند.
کفیهای طبی (ارتوتیک)
ارتوتیک به کفیهایی گفته میشود که در داخل کفش قرار داده میشوند. میتوانید آنها را از فروشگاه بخرید و یا پزشکتان بخواهید آنها را به صورت سفارشی و مخصوص پای شما بسازد. کفیهای طبی علاوه بر شکل دادن درست به پا، باعث حمایت و ثبات پا نیز میشوند.
فیزیوتراپی (PT)
برنامهی تخصصی فیزیوتراپی (PT) میتواند کمک کند تا انعطافپذیریتان را بهبود بخشید و عضلات محافظ مچ پا را تقویت کنید. فیزیوتراپیست شما کمک میکند تا برنامهی PT با ورزشها و کششهایی مخصوص شما تنظیم شود. حتماً ورزشها و کششهای تجویز شده را مرتباً انجام دهید.
تزریق PRP
پیآرپی (پلاسمای غنی از پلاکت) روشی است که در آن مقداری از خون فرد بیمار (معمولاً از رگی در بازو) گرفته میشود. یکی از قسمتهای این خون پلاسما است که 2 تا 5 برابر مقدار عادی پلاکت دارد. این پلاسمای غنیشده، تأثیرات ترمیم برای بافتهای بدن دارد و روند طبیعی بهبودی را تحریک میکند. تزریق PRP با هدایت اولتراسوند (سونوگرافی) در محل درد یا دژنراسیون (معمولاً مچ پا) انجام میشود. یک دوره تزریق پیآرپی، شامل 3 تزریق با فاصلهی 1 تا 2 هفته از هم، بهترین نتایج را به همراه خواهد داشت. برای درمان پیچخوردگی مچ پا، این درمان با نتایج خوبی همراه بوده است.
لیزر درمانی
یک جلسهی عادی لیزر درمانی کمتر از 15 دقیقه طول میکشد و اساساً نیازی به آمادهسازی یا نقاهت ندارد. در این روش، پزشک لیزر را روی ناحیهای از مچ پا که درد دارد قرار میدهد و انرژی خفیفی تا بافت آسیبدیده نفوذ خواهد کرد تا کارش را در آنجا انجام دهد. بلافاصله بعد از درمان میتوانید به خانه بروید یا به امور روزانه خود بپردازید. تعداد جلسات درمان بسته به ماهیت درد شما متغیر خواهد بود.
اوزون تراپی
بدن ما به دلایل مختلفی به وجود اکسیژن در خون نیازمند است؛ یکی از این دلایل بهبودی بعد از آسیب یا ترومای رباطها و مفاصل است. وقتی که رباطها به خاطر آسیب یا گذر زمان ضعیف میشوند، نمیتوانند کارایی قبل را داشته باشند. وقتی که پزشک اکسیژن و جریان خون را در اوزون تراپی افزایش میدهد، سلولها سریع رشد میکنند و باعث بهبود طبیعی آسیبهای دردناک مچ پا میشوند. اوزون تراپی نه تنها باعث رساندن اکسیژن بیشتر برای فراهم کردن مواد مغذی در ناحیهی آسیبدیده میشود، بلکه فعالیت فیبروبلاست و کندروبلاست سلولی را نیز تحریک میکند که با افزایش اکسیژن و مواد مغذی به بافت جدید باعث بهبود روند ترمیم خواهد شد.
اصلاح ساختار با کایروپراکتیک
در اصلاح مچ پا، کایروپراکتور پا را با روشی درست میکشد. ترکیب فشار و کشیدن باعث جا افتادن مچ پا و پا شده و درد و ناراحتی را فوراً تسکین میدهد. با این حال پیچخوردگی مچ پا را نمیتوان با ادجاسمنت کایروپراکتیک به راحتی درمان کرد. در پیچخوردگی ممکن است رباطها و بافت پاره شده و صدمه ببینند و مچ پا متورم و ملتهب شود. قبل از اینکه کایروپراکتور بتواند پیچخوردگی مچ پا را درمان کند باید آسیب کمی بهبود یافته باشد و مدتی گذشته باشد.
طب سوزنی (آکوپانکچر)
درمان با طب سوزنی میتواند اثر مسکن آنالجسیک فوری برای آسیبهای بافت نرم، از جمله پیچخوردگی مچ پا داشته باشد. نشان داده شده که تحریک نقاط درست باعث آزادسازی اندورفینهای طبیعی در بدن میشود که باعث کاهش درد خواهد شد و مسیر فرآیندهای سیستم عصبی که درد را مخابره میکنند را نیز مسدود خواهد کرد.
تزریق استروئید
پزشک با استفاده از یک سوزن، داروی ضدالتهابی را مستقیماً به داخل مفصل تزریق خواهد کرد. آمپولهای کورتیزون باعث کاهش درد و التهاب میشوند.
جراحی
جراحیهای مختلف مچ پا میتوانند پارگی رباطها و تاندونها را درمان کنند. برخی از آنها باعث تسکین درد آرتریت و اصلاح صافی کف پا خواهند شد. جراحی تعویض مفصل مچ پا، میتواند درد را کاهش داده و توانایی و کارکرد این عضو را بازگرداند.
پیشگیری از درد مچ پا
ممکن است همیشه نتوان از درد مچ پا پیشگیری کرد، اما میتوان با حفظ سلامت بدن، از قدرت استخوانها، رباطها و تاندونها مراقبت کرد. به منظور جلوگیری از درد مچ پای ناشی از آسیب باید:
- وزن مناسبی داشته باشید: اضافه وزن باعث میشود که فشار اضافی بر مفاصل بدن، از جمله مچ پا وارد شود.
- عضلات دیگر را تقویت کنید: با تقویت سایر عضلات از مچ پایتان نیز حمایت میکنید و احتمال آسیب را کاهش میدهید.
- وقتی درد دارید کاری که انجام میدهید را متوقف کنید: درد را نادیده نگیرید. اگر حرکت یا فعالیتی اذیتتان میکند، انجام آن را متوقف کنید. در صورتی که دردتان بهتر نمیشود به پزشک مراجعه کنید. ورزش کردن در زمانی که درد دارید باعث تشدید آسیب خواهد شد.
- بدنتان را به درستی گرم کنید: قبل از ورزش کردن حرکات کششی انجام دهید. احتمال آسیبدیدگی عضلات و بافتهای نرم (مانند رباطها و تاندونها) وقتی گرم شده باشند، کمتر خواهد بود.
سؤالات متداول
آرتریت مچ پا چگونه است؟
در زمان حرکت دادن درد دارد. حرکت، راه رفتن یا انداختن وزن روی آن دشوار است. مفصل خشک، داغ یا متورم است. بعد از استراحت، مانند نشستن یا خوابیدن، درد و تورم بدتر میشوند.
نقرس مچ پا چگونه است؟
درد شدید مفصل که در 4 تا 12 ساعت اولیه در شدیدترین حالت است. التهاب مفصل که باعث تورم و حساسیت خواهد شد. قرمزی اطراف مفصل. داغی مفصل.
چرا مچ پا درد میکند اما ورم ندارد؟
دلیل آن این است که ممکن است دچار پیچخوردگی شدید مچ پا شده باشید که باعث میشود مچ پا درد داشته باشد اما متورم نباشد. پیچخوردگی شدید مچ پا آسیب های سیندسموتیک مچ پا نیز نامیده میشود.
آیا دیابت میتواند باعث درد مچ پا شود؟
نوروپاتی محیطی که به فعالیت غیرعادی اعصاب محیطی در اثر دیابت گفته میشود، مشکلی است که افراد زیادی از جمله افرادی که بالای 50 سال سن دارند را درگیر میکند. این مشکل اغلب باعث ضعف، بیحسی و درد در کف پا میشود. ممکن است احساس گزگز یا سوزش داشته باشید یا پایتان بیحس باشد.
بهترین دارو برای درد مچ پا چیست؟
در اکثر موارد مسکنهای بدون نیاز به نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل، مورتین IB و …) یا ناپروکسن سدیم (الیو و …) یا استامینوفن (تیلنول و …) برای کنترل درد پیچخوردگی مچ پا کفایت میکنند.
چگونه میتوانم سوزش مچ پا در زمان راه رفتن را درمان کنم؟
به منظور کاهش درد مچ پا، حتماً سه بار در روز و هر بار به مدت 15 الی 20 دقیقه مچ پا را استراحت دهید و روی آن یخ قرار دهید. وزنی روی آن نیندازید و برای کاهش تورم از پانسمان فشاری کمک بگیرید. همچنین برای کاهش تورم میتوانید پایتان را هم سطح قلب یا بالاتر از آن قرار دهید.
چه ورزشهایی برای درد مچ پا مفیدند؟
چرخش مچ پا: پایتان را حدود نیم متر از زمین بلند کنید؛ سپس پنجههایتان را بالا نگه دارید و مچ پا را به سمت چپ و سپس به سمت راست بچرخانید؛ 10 ثانیه در هر طرف نگه دارید و سپس به حالت اول باز گردید. برای هر پا 20 بار این حرکت را تکرار کنید.
چقدر طول میکشد تا اوزونتراپی اثر کند؟
برای اکثر افراد اوزونتراپی شامل 6 الی 10 جلسه درمان است. معمولاً بعد از 3 تا 4 جلسه درمان متوجه بهبود وضعیت خود خواهید شد.
ماندگاری اثر تزریق به مچ پا چقدر است؟
معمولاً تزریق به مچ پا تا 12 هفته باعث کاهش درد یا جلوگیری از درد خواهد شد. در صورتی که همراه با فیزیوتراپی یا درمانهای توانبخشی دیگر انجام شود، اثر تسکینی آن ماندگارتر خواهد بود. بیمارانی که دائماً تزریق انجام میدهند متوجه خواهند شد که به تدریج ماندگاری اثر مسکنها مانند قبل نخواهد بود و کم خواهد شد.