بیماری Tenis elbow یا آرنج تنیس‌بازان ناشی از التهاب در تاندون‌ها و درد در قسمت خارجی آرنج می‌باشد. در این بیماری عضلات آرنج و تاندون‌ها و قسمتی از استخوان آرنج دچار التهاب می‌شوند ولی جالب است بدانید که این بیماری در خانم‌های خانه‌دار و کارگران و کسانی که بار سنگین بلند می‌کنند، شایع‌تر است ولی چون ابتدا و بیشتر در تنیس‌بازان درد آرنج با این علت کشف شد، اینگونه نام گرفته است.
علت‌ها و دلایل
به بخشی از عضله که به استخوان متصل شده است، تاندون می‌گویند. برخی از عضلات ساعد به روی استخوان خارجی آرنج متصل شده‌اند. هنگامی که شما چندین بار و به طور مکرر از این عضلات استفاده می‌کنید، یک پارگی کوچک در تاندون ایجاد می‌شود. با گذشت زمان، این پارگی منجر به ایجاد درد و ناراحتی در ناحیه‌ی اتصال تاندون به استخوان می‌شود.
این آسیب در افرادی که تنیس یا سایر رشته‌های ورزشی راکت را بازی می‌کنند شایع است؛ ازاین‌رو نام آن «آرنج تنیس‌بازان» است. ضربه زدن با پشت راکت، شایع‌ترین حرکتی است که باعث بروز علائم این آسیب می‌شود.
اما هرگونه فعالیتی که شامل چرخاندن مکرر مچ دست (مانند استفاده از پیچ‌گوشتی) باشد، می‌تواند منجر به این آسیب شود. نقاش‌ها، لوله‌کش‌ها، کارگران ساختمانی، آشپزها و قصاب‌ها بیشتر در خطر بروز آرنج تنیس بازان قرار دارند.
علائم و نشانه‌های آرنج تنیس‌بازان
علائم آرنج تنیس‌بازان عبارتند از:
- افزایش تدریجی درد در ناحیه قسمت بیرونی آرنج. کمتر اتفاق می‌افتد که درد به صورت ناگهانی شروع شود.
- هنگام تکان دادن دست یا فشار دادن یک شیء، درد شدیدتر می‌شود.
- در صورتی که به مچ دست نیرو وارد شود، چه در حال ثبات و چه در حال حرکت، درد بدتر می‌شود؛ به طور مثال در هنگام بلند کردن اجسام، استفاده از ابزار، باز کردن در قوطی و یا حتی کار کردن با وسایل ساده مانند مسواک یا چاقو و چنگال.
چه کسانی دچار عارضه آرنج تنیس‌بازان می‌شوند؟
اگرچه آرنج تنیس‌بازان معمولاً برای تنیس‌بازان اتفاق می‌افتد، اما دیگر ورزشکاران و افرادی که در ورزش‌های اوقات فراغت یا در فعالیت‌های کاری خود به طور مکرر از بازو، آرنج و مچ دست خود استفاده می‌کنند نیز دچار این آسیب می‌شوند.
ممکن است آرنج تنیس‌بازان ناشی از فعالیت‌های زیر باشد:
- تنیس
- اسکواش
- شمشیربازی
گزارش شده است که نوعی از آسیب آرنج تنیس‌بازان وجود دارد که از بازی‌های ویدئویی، پلی‌استیشن و ایکس باکس ناشی می‌شود.
آرنج تنیس‌بازان برای افرادی که شغل یا سرگرمی‌شان مستلزم حرکات تکراری بازو یا محکم گرفتن چیزی باشد نیز اتفاق می‌افتد. برخی از این شغل‌ها عبارتند از:
- نجاری
- تایپ کردن
- نقاشی کردن ساختمان
- کارهای ساختمانی مانند کار کردن با شِن کش
- بافندگی
- تمیزکاری
- کارگران جاده
- سرآشپزان و پیش‌خدمتان
آرنج تنیس‌بازان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
آرنج تنیس‌بازان با آزمایش خون و تست اشعه ایکس قابل‌تشخیص نیست. این آسیب معمولاً با توصیف درد توسط بیمار و انجام معاینه فیزیکی توسط پزشک، تشخیص داده می‌شود.
ممکن است پزشک از شما بخواهد بازو، مچ دست و آرنج خود را خم کنید تا محل آسیب‌دیده را مشخص کند. در صورتی که پزشک، شما را به کلینیک‌هایی تخصصی مانند روماتولوژی یا فیزیوتراپی ارجاع داد، باید تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس و یا ام آر آی را انجام دهید تا احتمال وجود آسیب‌های دیگر رد شود.
از آنجا که آسیب‌های متعدد دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند باعث درد اطراف آرنج شود (مانند نیمه دررفتگی آرنج)، لازم است توصیه‌های پزشکی را دنبال کنید تا آسیب واردشده به درستی تشخیص داده شود؛ و سپس پزشک بتواند یک روش درمانی مناسب را برای شما انتخاب کند.
معمولاً آسیب آرنج تنیس‌بازان، با استفاده از ابزارهای پزشکی با موفقیت درمان می‌شود و به ندرت به عمل جراحی نیاز دارد.
درمان‌های طب فیزیکی برای درمان آرنج تنیس‌بازان
در کلینیک طب فیزیکی پیشگام، روش درمانی توصیه‌شده برای آرنج تنیس‌بازان به چندین فاکتور ازجمله سن، نوع داروهای در حال مصرف، وضعیت عمومی سلامت، سابقه بیماری‌ها و شدت درد بستگی خواهد داشت. در کلینیک ما هدف از درمان، کاهش درد و التهاب، ارتقاء روند بهبودی و کاهش فشار وارده به آرنج آسیب‌دیده است؛ همچنین اینکه بیمار بتواند از بازوی خود به طور کامل استفاده کند.
حدود 80 تا 95 درصد از موارد آرنج تنیس‌بازان را می‌توان با موفقیت و بدون نیاز به عمل جراحی درمان کرد. پزشک در ابتدا یک یا چند مورد از راه‌های زیر را به شما پیشنهاد می‌کند:
- استراحت: اولین گام در بهبودی شما این است که به مدت چند هفته به بازوی خود استراحت بدهید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای کمک به عدم تحرک عضلات آسیب‌دیده از یک بازوبند طبی استفاده کنید.
- یخ گذاشتن: گذاشتن یک بسته یخ روی آرنج می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: داروهای بدون نیاز به نسخه مانند آسپیرین و ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
- درمان فیزیکی: یک درمانگر فیزیکی از تمرین‌های مختلفی استفاده می‌کند تا عضلات بازوی شما را تقویت کند و روند بهبودی را ارتقاء بخشد. ممکن است این تمرینات شامل ورزش‌های بازو، ماساژ دادن با یخ و تکنیک‌های تحریک عضله باشد.
- درمان با استفاده از اولتراسوند: در این روش، ابزار اولتراسوند روی دردناک‌ترین ناحیه روی بازو قرار داده می‌شود. این ابزار در دوره‌های مختلف زمانی، امواج صوتی با فرکانس بالا را به داخل بافت بدن منتشر می‌کند. این روش درمان آرنج تنیس بازان می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند و روند بهبودی را سرعت بخشد.
- تزریق استروئید: ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که داروی کورتیکواستروئید را به صورت مستقیم به عضله آسیب‌دیده یا به محل اتصال تاندون به استخوان آرنج، تزریق کند. این کار می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
- شوک درمانی: این یک روش تجربی و آزمایشی است که امواج صوتی را به آرنج منتشر می‌کند تا فرایند خود درمانی بدن تحریک شود.
- ماساژدرمانی می‌تواند به درمان بیماری آرنج تنیس‌بازان کمک کند.
- بعد ازکم شدن علائم بیماری و به تدریج ورزش‌هایی برای تقویت تاندون و عضله باید انجام شود. این ورزش‌ها برای جلوگیری از عود مجدد آرنج تنیس‌بازان صورت می‌گیرد.
- PRP در موارد مقاوم به درمان، کمک‌کننده است.
- طب سوزنی از درمان‌های بسیار سالم و کمک‌کننده می‌باشد.
- تزریق امپول کورتون می‌تواند باعث کاهش التهاب و درد شود ولی باید همراه با ورزش‌های مناسب جهت جلوگیری از عود باشد.
- آرنج‌بند مخصوص یا تنیس‌البو استرپ: بریس آرنج تنیس بازان که حدود ۷-۶ سانتیمتر قطر دارد و باید به گونه‌ای بسته شود که حدود 2.5 سانتیمتر زیر محل درد آرنج باشد. بریس باید محکم باشد اما نه آنقدر محکم که باعث افزایش درد و تورم درد آرنج و دست شود.
