پارگی رباط متقاطع (رباط صلیبی) قدامی زانو (ACL): علائم و درمان

دو رباط صلیبی در داخل مفصل زانو وجود دارند و استخوان ران را به درشت نی متصل می‌ کنند. این دو رباط از روی یکدیگر گذر کرده و شکلی شبیه به حرف X ایجاد می‌کنند. رباط صلیبی قدامی (ACL) در جلوی زانو و رباط صلیبی خلفی (PCL) در پشت رباط قدامی قرار گرفته‌ اند. رباط صلیبی جلویی (ACL) از جمله رباط‌های مهم داخلی مفصل زانو می‌ باشد. رباط متقاطع جلویی یا رباط صلیبی جلویی (قدامی) دارای وظیفه محدود کردن حرکت استخوان درشت نی به سمت جلو و همچنین چرخش داخلی آن در صاف کردن زانو است. همچنین وظیفه دیگر این رباط این است که در یک زنجیره حرکتی بسته، از حرکت استخوان ران به سمت عقب جلوگیری به عمل می‌ آورد. ممکن است این رباط در یک یا هر دو زانو آسیب ببیند. این آسیب‌ها می‌توانند بسیار جدی باشند و باعث اختلال در خونرسانی و اعصاب کنترل کننده‌ پا شوند. پارگی رباط صلیبی زانو از عواملی است که بسیاری از افراد در ورزش‌های خاص را درگیر می‌نماید. آسیب‌های رباط صلیبی قدامی اکثراً در اثر ورزش‌هایی که نیازمند توقف ناگهانی، تغییر جهت و پریدن هستند (مثل فوتبال، بسکتبال و اسکی) ایجاد می‌ شوند. بسیاری از افراد به هنگام آسیب ACL صدای “پاپ” از زانوی خود می‌ شنوند. پس از آن زانو ورم کرده و ناپایدار و دردناک می‌ شود. از علائم این ضایعه درد، تورم و عدم وجود ثبات و ایستایی در حالت ایستاده در فرد است. پارگی رباط صلیبی زانو درجات مختلفی دارد. بسته به شدت آسیب ممکن است درمان‌های مختلفی از جمله استراحت، توانبخشی، ورزش درمانی و بلوک عصبی برای شما تجویز شوند تا بتوانید قدرت و پایداری زانو را بازیابی کنید. همچنین ممکن است از عمل جراحی برای جایگزین کردن رباط پاره شده استفاده شود. یک برنامه‌ی ورزشی مناسب می‌تواند خطر بروز آسیب مجدد را کاهش دهد. در کلینیک تخصصی پیشگام بر اساس درجه آن اقدامات درمانی صورت می‌ گیرد. در این مقاله به علائم، علل، درمان‌ ها و روش‌ های پیشگیری از پارگی رباط صلیبی قدامی خواهیم پرداخت. توجه کنید که برای درمان پارگی رباط لازم است تا به یک پزشک ماهر و باتجربه مراجعه کنید. این کار باعث کاهش خطرات، عوارض و دوره‌ی نقاهت شما خواهد شد.

طبقه بندی پارگی رباط صلیبی قدامی

آسیب رباط در اثر پیچ خوردگی ایجاد شده و درجه‌های مختلفی خواهد داشت.

پیچ خوردگی درجه 1

در این آسیب رباط آسیب خفیفی دیده و مقداری کشیده شده است ولی هنوز توانایی پایدار نگه داشتن مفصل را دارد.

پیچ خوردگی درجه 2

در این آسیب رباط تا حدی کشیده می‌ شود که شل خواهد شد. به این آسیب پارگی جزئی رباط نیز گفته می‌ شود.

پیچ خوردگی درجه 3

این آسیب به عنوان پارگی کامل رباط شناخته می‌شود که در طی آن رباط دو تکه شده و مفصل زانو پایداری خود را از دست می‌دهد. پارگی جزئی ACL نادر بوده و کثر آسیب‌های این رباط پارگی کامل یا تقریباً کامل هستند.

علل و عوامل پارگی رباط صلیبی قدامی زانو

رباط متقاطع زانو به چند علت می‌تواند دچار آسیب شود:

• تغییر مسیر سریع پا
• فرود آمدن نادرست در هنگام پریدن
• پایین آوردن سرعت دویدن ناگهانی
• ضربه مستقیم

مطالعات بسیاری نشان داده است که در برخی ورزش‌ها، پارگی رباط یا آسیب ACL در ورزشکاران زن از ورزشکاران مرد بیشتر است. چنین چیزی به علت وجود تفاوت در فیزیک زنان، قدرت عضلانی و کنترل عصبی عضلانی آنان است. از دیگر علل مطرح شده می‌توان به وجود تفاوت در نحوه قرار گرفتن لگن خاصره و اندام‌های تحتانی (پا)، بالا بودن میزان شلی رباط‌ها در زنان و تأثیر استروژن بر ویژگی‌های رباط‌ها اشاره کرد.

نشانه‌ های پارگی رباط صلیبی قدامی زانو

از نشانه‌های پارگی ACL می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معمولاً در افراد آسیب دیده، در هنگام آسیب که در حین چرخش شدید و ناگهانی زانو بوده است، صدایی از زانویشان شنیده شده که بلافاصله آنها دچار زانو درد شدید گشته‌اند.
• درد به همراه تورم. در طی 24 ساعت اول زانوی شما ورم کرده و ممکن است درد و ورم به صورت خود به خودی برطرف شوند. با این حال اگر قصد ادامه‌ی ورزش را داشته باشید احتمالاً زانوی شما ناپایدار بوده و خطر آسیب بیشتر به مینیسک های زانو را خواهید داشت.
• احساس بی ثباتی در زانوی فرد آسیب دیده و نیز اقرار به خالی کردن زانو در راه رفتن توسط بیمار. گفتنی است برخی از بیماران فقط در حالت راه رفتن سریع، دویدن یا از پله پایین آمدن دچار زانودرد یا خالی کردن زانو می‌ شوند.
• از بین رفتن دامنه حرکتی کامل
• درد به هنگام لمس زانو
• ناراحتی به هنگام راه رفتن

معاینه‌ های رایج پارگی رباط صلیبی قدامی زانو

معاینه زانوی آسیب دیده همیشه باید از سوی پزشک متخصص صورت پذیرد. آسیب‌های مفصل زانو در بسیاری از ورزش‌ها شیوع داشته و درمان صحیح آن بسیار بااهمیت است. به همین دلیل، به نظر می‌ رسد که اطلاعات موجود در این زمینه می‌تواند کمک زیادی به مربیان و ورزشکاران نماید و دیدگاه آنان را نسبت به روش‌های تشخیصی پزشک متخصص در زمان بروز چنین آسیب‌ ها و پارگی‌ هایی بهبود دهد. گفتنی است معاینه کامل، کافی و بدون نقص تقریباً غیرممکن بوده و تنها در صورتی امکان پذیر است که عضله‌های مخالف، رها و منبسط باشند. از جمله اطلاعاتی که می‌تواند به پزشک معالج در جهت تشخیص بهتر آسیب دیدگی و پارگی رباط صلیبی قدامی کمک نماید عبارتند از:

• جهت وارد شدن ضربه و مقدار نیروی واردشده در هنگام وقوع آسیب می‌تواند اطلاعات مهمی را برای ارزیابی نوع و شدت آسیب به پزشک ارائه نماید.
• معاینه ناحیه آسیب دیده و مشاهده تورم در اطراف مفصل و داخل آن نیز می‌تواند در تشخیص مفید باشد. بروز خون مردگی روی ناحیه آسیب دیده یا اطراف مسیر رباط‌ های جانبی می‌ تواند دلیل خونریزی و پارگی رباط باشد. در مواقع تجمع مایع در مفصل زانو، تورم به بالای استخوان کشکک نیز کشیده می‌شود. پزشک متخصص با واردکردن فشار دست خود بر قسمت‌های بالایی و پایینی کشکک می‌تواند تشخیص دهد آیا تجمع مایع ادامه دارد یا نه.
• پزشک با معاینه خطوط روی مفصل زانو و تمام مسیرهای رباط جانبی خارجی را مورد بررسی قرار داده و عکس العمل بیمار را برسی می‌نماید. علاوه بر آن تورم ناشی از تجمع خونریزی را که در امتداد رباط پخش شده است نیز هنگام معاینه پارگی رباط صلیبی قدامی زانو قابل تشخیص است.
• پزشک معالج با معاینه دامنه حرکتی هرگونه محدودیت باز و بسته شدن مفصل زانو را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. از علائم پارگی منیسک، زانودرد در هنگام حرکت یا کاهش دامنه حرکتی می‌باشد.
• پزشک با معاینه پایداری می‌تواند ناپایداری زانو ناشی از ورزش را تشخیص و نسبت به آن تصمیم گیری کند. انجام معاینه کامل بدون رهایی عضله‌ها از فشار غیرممکن است. این امر تا حدی است که گاهی وجود درد در ناحیه امکان انجام معاینه کامل را غیرممکن می‌نماید.
• گرچه هر آسیبی توسط روش تشخیصی و تصویربرداری اشعه ایکس نشان داده نمی‌شود ولی پزشک از این ابزار می‌تواند بدین منظور استفاده کند که آیا آسیب با شکستگی استخوان در ارتباط می‌باشد یا خیر.
• در روش تشخیصی‌ام آر آی پزشک می‌تواند تصاویر بهتری از بافت های نرم مانند رباط صلیبی قدامی را ارائه نماید. با این حال، برای تشخیص پارگی رباط زانو معمولاً به MRI نیازی نیست.
• انجام معاینه رباط جانبی خارجی توسط پزشک که در دو حالت امکان پذیر می‌باشد، هنگامی‌که مفصل زانو کاملاً باز است و یا در زاویه 20 تا 30 درجه خم شده است. مقایسه مفصل زانوی آسیب دیده با زانوی پای سالم می‌تواند زاویه ناپایداری را تعیین نماید.
• هنگامی‌که تصور می‌شود رباط صلیبی یا رباط‌های جانبی آسیب دیده‌اند، پزشک از آزمون کشش زانو استفاده می‌کند. بدین صورت که فرد آسیب دیده به پشت دراز می‌کشد و زانوی او در وضعیت زاویه 90 درجه است.
• پزشک توسط حرکت دست‌ها به سمت یکدیگر، مایع داخل مفصل زانو را فشرده، پس از آن با فشار انگشت شست روی استخوان کشکک، اگر مایعی در زیر استخوان جمع شده باشد، کشکک شروع به جابجایی می‌کند.
• پزشک معاینه پایداری رباط مفصل زانو در زمانی که زانو باز را انجام می‌دهد. اگر مفصل زانو لق باشد، رباط جانبی خارجی و همچنین کپسول جانبی داخلی خلفی و رباط صلیبی قدامی آسیب دیده‌اند.

درمان پارگی رباط صلیبی قدامی

انجام درمان پارگی رباط صلیبی قدامی زانو به میزان جدی بودن عارضه، وجود آسیب‌های دیگر در ناحیه و میزان فعالانه بودن شیوه زندگی فرد آسیب دیده بستگی خواهد داشت.

درمان این عارضه بسته به نیاز هر بیمار متفاوت خواهد بود. برای مثال ورزشکاران جوان که در ورزش‌های پرتحرک فعالیت می‌ کنند احتمالاً برای بازگشت بی خطر به فعالیت خود نیازمند عمل جراحی خواهند بود. افراد مسن‌تر و کم فعالیت‌ تر ممکن است بتوانند بدون انجام جراحی یک سبک زندگی آرام تر را پیش بگیرند.

کاری که بیمار باید انجام دهد این است که هر چه زودتر به پزشک معالج مراجعه کرده و نسبت به درمان آسیب‌های حاد و از جمله پارگی رباط صلیبی قدامی زانو بر اساس روش‌های ذکرشده در بخش آسیب رباط اقدام نماید. در صورتی‌که علائمی همانند درد در هنگام حرکت، محدودیت دامنه حرکت، تورم در مفصل زانو، ایجاد حساسیت موضعی در امتداد رباط‌ها یا عدم ثبات مانند خالی کردن زانو مشاهده نمود با پزشک مشورت کند. این که بیمار و ورزشکار آسیب دیده تا هنگامی‌که دامنه کامل حرکتی و قدرت عضلانی خود را در مفصل زانو به دست نیاورده‌اند در تمرین‌های فعال عادی شرکت نکند بسیار اهمیت دارد.

پارگی ACL بدون انجام جراحی بهبود پیدا نخواهد کرد ولی درمان‌های بدون جراحی می‌توانند برای بیماران مسن‌تر که سطح فعالیت پایینی دارند مؤثر باشند. اگر پایداری کلی زانو تغییری نکرده باشد ممکن است پزشک روش‌های ساده‌ی بدون جراحی را به شما پیشنهاد کند.

معمولاً پارگی‌های ACL که خیلی شدید نباشند را با یک برنامه توانبخشی پیش رونده می‌توان درمان نمود. پزشکان توانبخشی می‌توانند درد و تورم را با استفاده از یخ، تحریک الکتریکی، طب سوزنی، حرکت درمانی و دوره‌های استراحت درمان کنند. پزشکان توانبخشی از تمرینات ورزشی و نیز برای بهبود قدرت عضلات چهار سر در جلوی ران برای کمک به بازآوری حرکات نرمال مفاصل و عضلات استفاده می‌نمایند.

مدیریت فوری

مدیریت فوری هر آسیب بافت نرم با استفاده از پروتکل RICER انجام می‌شود که متشکل از استراحت، یخ، فشار، بالا بردن و ارجاع خواهد بود. این پروتکل باید به مدت 48 تا 72 ساعت مورد استفاده قرار بگیرد و هدف آن کاهش خونریزی و آسیب مفصلی خواهد بود. زانو باید بالاتر از سطح قلب در حالت استراحت قرار گرفته و هر 2 ساعت به مدت 20 دقیقه یک کمپرس یخ (به صورت غیرمستقیم) بر روی آن گذاشته شود. همچنین لازم است تا با استفاده از باند فشاری مناسب، تورم و خونریزی مفصل محدود شود.

پروتکل دیگری نیز به نام No HARM وجود دارد که در طی آن استفاده از گرما، مصرف الکل، دویدن یا فعالیت فیزیکی و ماساژ منع شده‌اند. این پروتکل باعث کاهش تورم و خونریزی مفصل خواهد شد.

در اولین فرصت باید به متخصص طب ورزشی مراجعه کنید تا شدت آسیب مشخص شده و توصیه‌های درمانی انجام شوند. پزشک متخصص ممکن است پس از معاینه‌ی فیزیکی از زانوی شما گرافی بگیرد. برای تأیید تشخیص نیز از اسکن MRI استفاده خواهد شد.

بریس

در برخی مواقع، پزشک معالج در پارگی رباط صلیبی قدامی زانو اقدام به استفاده از یک بانداژ حمایتی گچی تجویز می‌کند و این نوع درمان برای چند هفته به طول می‌انجامد. در پارگی کامل یا درجه 3، بی حرکتی در قالب گچی برای چند هفته تجویز و به دنبال آن 3 هفته قالب گچی متحرک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع درمان به عنوان درمان جایگزین جراحی یا درمان غیرتهاجمی به کار برده می‌شود.

امکان دارد در ابتدای درمان برای محدود کردن درد به استفاده از بریس بلند و عصای زیر بغل نیز رجوع شود. بیمارانی که تمایل به بازگشت به فعالیت‌های روزمره دارند ممکن است قبل از بازگشت به فعالیت‌های مذکور نیاز به یک بریس عملکردی زانو داشته باشند. این بریس ها در زمانی که ACL به درستی عمل نمی‌کند جایگزین ثبات زانو شده و به جلوگیری از توقف زانو از حرکت در طول فعالیت آرام کمک می‌ نماید.

فیزیوتراپی

پزشک معالج در پارگی رباط صلیبی قدامی زانو اقدام به پرهیز از انجام فعالیت‌های ورزشی نموده و در اسرع وقت جهت حفظ عملکرد عضله‌ای ران، اقدام به تمرین برای عضله‌های جلو و پشت ران می‌نماید. این تمرین‌ها باعث افزایش قدرت عضلات، افزایش توان و نیز افزایش دامنه حرکتی در مفصل زانو می‌شود. این تمرینات ورزشی عبارتند از:

خم کردن زانو

این تمرین بدون وارد کردن فشار مفصل زانو را حرکت می‌ دهد.

• روی زمین نشسته و پاهای خود را دراز کنید.
• به آرامی زانوی آسیب دیده خود را خم کرده و پاشنه‌ی پا را بر روی زمین به سمت خود بکشید. سپس به موقعیت اولیه بازگردید.
• این تمرین را 10 بار تکرار کنید.

انقباض ایزومتریک عضله‌ چهارسر ران

این تمرین نیز در حالت نشسته انجام می‌شود.

1. بر روی زمین نشسته، پای آسیب دیده‌ی خود را دراز کرده و پای دیگر را خم کنید.
2. به آرامی عضلات چهارسر پای آسیب دیده را بدون حرکت دادن پا منقبض کنید. عضله‌ی چهارسر در جلوی ران قرار گرفته است.
3. این حالت را 10 ثانیه نگه دارید.
4. شل کنید.
5. تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

خم کردن زانو در حالت خوابیده بر روی شکم

این تمرین در حالت خوابیده روی شکم انجام می‌ شود.

1. بر روی شکم خوابیده و پاهای خود را دراز کنید.
2. زانوی آسیب دیده را خم کرده و پاشنه‌ی پا را به سمت باسن خود بکشید.
3. 5 ثانیه نگه دارید.
4. شل کنید.
5. تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

صاف کردن غیرفعال زانو

این تمرین نیازمند دو صندلی با ارتفاع برابر است. صندلی‌ها را روبروی یکدیگر قرار دهید به طوری که فاصله‌ی بین آن‌ها کمی کمتر از طول پای شما باشد.

1. بر روی یک صندلی نشسته و پاشنه‌ی پای خود را بر روی صندلی مقابل قرار دهید.
2. پای خود را شل کرده و اجازه دهید زانوی شما صاف شود.
3. پای خود را روزانه 1 تا 2 دقیقه در این حالت استراحت دهید. این کار به آرامی عضلات همسترینگ شما را می‌کشد.

بالا بردن پاشنه

این تمرین در حالت ایستاده انجام می‌ شود.

1. یک دست خود را برای حفظ تعادل به پشتی یک صندلی بگیرید.
2. به آرامی پاشنه‌ی پاهای خود را بالا برده و بر روی پنجه بایستید.
3. 5 تا 10 ثانیه نگه دارید.
4. به آرامی پاشنه‌ها را پایین ببرید.
5. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

نیمه اسکات

این تمرین در حالت ایستاده و با گرفتن یک میز محکم با هر دو دست انجام می‌شود.

1. پاهای خود را به اندازه‌ی عرض شانه باز کنید. زانوها را خم کرده و یک حرکت اسکات را تا نیمه انجام دهید.
2. 10 ثانیه نگه داشته و به آرامی به موقعیت اولیه بازگردید.
3. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

صاف کردن زانو

این تمرین نیازمند طناب تمرینی خواهد بود.

1. برای شروع یک سر طناب را به پایه‌ی یک میز محکم و سر دیگر آن را به دور مچ پای آسیب دیده ببندید. به طور جایگزین می‌توانید دو سر طناب را به دو پایه‌ی میز بسته و مچ پای خود را در حلقه‌ی طناب قرار دهید.
2. رو به میز ایستاده و به آرامی زانوهای خود را تا 45 درجه خم کرده و طناب را بکشید.
3. چند ثانیه نگه داشته و به آرامی به موقعیت اولیه بازگردید.
4. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.

ایستادن روی یک پا

ایستادن بر روی یک پا روشی مناسب برای افزایش قدرت و تعادل است.

1. بر روی دو پای خود بایستید.
2. پای سالم خود را بلند کرده و به مدت 10 ثانیه بر روی پای آسیب دیده بایستید.

این تمرینات در ابتدا دشوار خواهند بود ولی با گذر زمان آسان‌تر خواهند شد.

درمان جراحی

اکثر پارگی‌های ACL قابلیت ترمیم (بخیه زدن) را ندارند و به منظور ترمیم پارگی و بازگرداندن پایداری زانو لازم است تا این رباط بازسازی شود. پزشک برای این کار رباط شما را با پیوندی از بافت نرم جایگزین خواهد کرد. این پیوند به عنوان داربستی برای رشد رباط جدید عمل می‌کند.

این پیوند ممکن است از مناطق مختلفی ازجمله تاندون کشکک زانو، تاندون همسترینگ در پشت ران و یا تاندون عضله‌ی چهار سر در جلوی ران تهیه شود. در نهایت می‌توان بافت را از یک جسد به بیمار پیوند زد (آلوگرافت).

هر منبع پیوند مزایا و معایب خاصی خواهد داشت و برای تعیین منبع مناسب لازم است تا با جراح خود مشورت کنید.

از آن جایی که رشد مجدد رباط زمان بر خواهد بود احتمالاً تا 6 ماه و حتی بیشتر توان بازگشت به فعالیت‌های ورزشی را نخواهید داشت.

جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از آرتروسکوپ و یک برش کوچک انجام می‌شود. جراحی آرتروسکوپی کمتر تهاجمی بوده و ازجمله مزایای آن می‌توان به درد کمتر، زمان بستری کوتاه‌تر و بهبودی سریع‌تر اشاره کرد.

جراحی ACL در بیش از 80 درصد موارد می‌تواند عملکرد زانو را به طور کامل بازیابی کند.

البته زانوی شما همچنان بیمار بوده و ممکن است مقداری تورم و درد وجود داشته باشد.

این مشکل می‌تواند به دلیل آسیب‌های دیگر زانو مثل پارگی غضروف‌ها باشد که همزمان با پارگی ACL و یا پس از آن ایجاد شده‌اند.

همانند هر جراحی دیگر، جراحی زانو نیز خطراتی را به دنبال خواهد داشت که ازجمله آن‌ها می‌توان به عفونت، لخته‌ی خون، درد، ضعف و خشکی زانو اشاره کرد.

مدیریت درد

پس از آسیب درد شدیدی را متحمل خواهید شد. پزشک با تسکین درد می‌تواند به بهبود شما کمک کند.

داروهای تجویز شده برای تسکین درد می‌توانند اثر کوتاه مدت یا بلندمدت داشته باشند. مسکن‌ های مختلفی ازجمله داروهای مخدر، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و داروهای بی حسی موضعی می‌ توانند به شما کمک کنند. پزشک ترکیبی از این داروها را به منظور تسکین درد و همچنین کاهش نیاز به داروهای مخدر استفاده خواهد کرد.

استفاده از داروهای مناسب باعث کاهش درد و تورم زانو می‌شود. استراحت کردن و داروهای ضددرد می‌توانند به کاهش علائم بیماری کمک کنند.

توجه کنید که داروهای مخدر با وجود توانایی برای تسکین درد می‌توانند اعتیادآور باشند. اعتیاد به این داروها و اووردوز آن‌ها معضل بزرگی برای سلامت عمومی جامعه است. مهم است که داروهای مخدر را دقیقاً مطابق با دستور پزشک مصرف کرده و به محض تسکین درد آن‌ها را قطع کنید. در صورت عدم بهبودی درد در عرض چند روز پس از جراحی با پزشک خود مشورت کنید.

عوامل خطر پارگی رباط صلیبی قدامی

عوامل مختلفی می‌ توانند خطر آسیب به ACL را افزایش دهند از جمله:

• جنس زن، احتمالاً به خاطر تفاوت‌های آناتومیک، قدرت عضلانی و تاثیرات هورمونی
• ورزش‌های خاص مثل فوتبال، بسکتبال، ژیمناستیک و اسکی
• وضعیت نامناسب بدن
• الگوهای حرکتی ناسالم مثل خم کردن زانوها به داخل در زمان انجام حرکت اسکات
• استفاده از کفش نامناسب
• استفاده از تجهیزات ورزشی مثل چوب اسکی نامناسب
• ورزش بر روی سطوح سخت

عوارض پارگی رباط صلیبی قدامی

افراد مبتلا به این عارضه در خطر بیشتری برای ابتلا به آرتروز زانو قرار خواهند داشت. ممکن است حتی با وجود انجام جراحی بازسازی رباط بیمار به آرتروز دچار شود. عوامل مختلفی ازجمله شدت آسیب، وجود آسیب‌های همراه و میزان فعالیت پس از آسیب بر خطر آرتروز تاثیرگذار خواهند بود.

پیشگیری از پارگی رباط صلیبی قدامی

تمرینات مناسب می‌توانند خطر پارگی ACL را کاهش دهند. متخصص طب ورزشی، فیزیوتراپیست، مربی ورزشی و دیگر افراد فعال در این زمینه می‌توانند وضعیت شما را بررسی کرده و دستورالعمل‌های لازم برای کاهش خطر را به شما ارائه کنند.

برنامه‌های مورد استفاده برای کاهش خطر شامل موارد زیر خواهند بود:

• تمرینات تقویتی عضلات مرکزی ازجمله لگن، شکم و ران با هدف جلوگیری از حرکت رو به داخل زانو در زمان انجام حرکت اسکات
• تمرینات تقویتی عضلات پا به خصوص تمرینات همسترینگ به منظور اطمینان از تعادل قدرت عضلات پا
• آموزش لازم در رابطه با تکنیک‌های صحیح پریدن و فرود آمدن
• آموزش تکنیک‌های لازم برای حرکات ناگهانی و تغییر جهت

تمرین برای تقویت عضلات پا، لگن و عضلات مرکزی بدن و همچنین آموزش تکنیک‌های پریدن و فرود آمدن و جلوگیری از چرخش رو به داخل زانو می‌ تواند خطر پارگی ACL را کاهش دهد.

سؤالات متداول

آیا ممکن است پارگی رباط صلیبی قدامی به طور خود به خودی بهبود پیدا کند؟

از آن جایی که این رباط منبع خونرسانی ندارد بهبودی خود به خودی آن ممکن نیست. انجام جراحی معمولاً برای ورزشکاران ضروری است چراکه وجود این رباط برای انجام حرکات ناگهانی ضروری خواهد بود.

آیا می‌ توان با پارگی رباط صلیبی قدامی راه رفت؟

پس از برطرف شدن درد و تورم اگر آسیب دیگری در زانو وجود نداشته باشید می‌توانید در یک خط مستقیم راه رفته، از پله بالا و پایین رفته و حتی در یک مسیر مستقیم بدوید.

بهبودی پس از آسیب ACL چقدر زمان خواهد برد؟

پارگی ACL یک آسیب شایع در زانوست. این آسیب در ورزشکارانی که فوتبال، بسکتبال و والیبال بازی می‌کنند و همچنین در بسیاری از مشاغل دیده می‌شود. این عارضه دارای درمان جراحی و بدون جراحی بوده و اکثر افراد پس از 6 تا 9 ماه بهبود پیدا می‌کنند.

آیا می‌ توان با پارگی ACLزانو را خم کرد؟

پارگی ACL باعث از دست رفتن بخشی از دامنه‌ی حرکتی خواهد شد. می‌توانید زانوی خود را خم و راست کرده و اگر زانوی شما به طور کامل خم یا صاف نمی‌شود احتمالاً دچار پارگی ACL شده‌اید.

بهبود پارگی ACLبدون جراحی چقدر زمان خواهد برد؟

حدوداً 3 ماه.

در صورت عدم درمان پارگی رباط صلیبی قدامی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

پارگی کوچک ACL در صورت عدم درمان ممکن است بزرگ شده و منجر به درد و ناپایداری زانو شود. بدون عملکرد صحیح این رباط دیگر ساختارهای زانو فشار زیادی را متحمل شده که باعث آسیب بیشتر این بافت ها خواهد شد.

آیا می‌ توان بدون جراحی ACLرا درمان کرد؟

پارگی‌های خفیف (پیچ خوردگی) قابلیت درمان با روش‌های بدون جراحی را خواهد داشت ولی این امکان برای پارگی‌های کامل وجود ندارد. اگر فعالیت شما شامل حرکات ناگهانی زانو نیست احتمالاً فیزیوتراپی و توانبخشی برای شما کافی خواهند بود.

چگونه باید با زانودرد بخوابم؟

اگر به پشت می‌خوابید یک بالش در زیر زانوهای خود قرار دهید. اگر به پهلو می‌خوابید زانوهای خود را مقداری خم کنید و از انداختن آن‌ها بر روی یکدیگر خودداری کنید. در صورت احساس درد لازم است تا به متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.