خصوصیات کفش استاندارد و نه کفش طبی
نکاتی که در این مقاله به شما عنوان می کنیم عمدتا جهت خرید یک کفش مناسب برای شماست با فرض اینکه شما مشکل چندانی مانند درد کمر ، زانو و کف پای خود ندارید و می خواهید بهترین کفش استاندارد را خریداری کنید:
به طور کلی بهتر است خرید كفش طبی در ساعات بعد از ظهر یا شب باشد. چون پاها در ساعات بعد از ظهر ورم می کنند و در نتیجه سایزشان بزرگ تر می شود. طبیعتا پاهای افراد بعد از ظهرها ها حدود نیم سایز، بزرگ تر از بعد از ساعات صبح است.
كفش را بپوشید وصرفا به شماره روی ان و سایز کفش تکیه نکنید حتی جالب است بدانید د كه اندازه پاهای افراد با افزایش سن حتی در سنینی که به ظاهر تغییاتی از نظر سایز در بدن نداریم ، چاق و لاغر شدن و حتی بارداری تغییر می كند. پس ملاك قرار دادن سایزهای قبلی کفش طبی ممکن است برای شما اشتباه باشد.
در هنگام خرید کفش طبی پوشیدن هر دو كفش باید برای هر دو پا باشد . در بسیاری از افراد، سایز یكی از پاهایشان بزرگ تر از پای دیگر است. این افراد مجبورند كه در انتخاب كفش، پای بزرگ تر را سایز کفش خود در نظر بگیرند تا این کفش پا ی انها را اذیت نکند.
راه رفتن با كفش و اصولا هنگام خرید هر نوع کفشی بسیار مهم است. و توجه کنید که اگر كفش طبی مورد نظرتان بند دار است، باید بندهای کفش را ببندید و با آن کمی راه بروید تا مطمئن شوید کفش پایتان را اذیت نمی کند.
نکته مهم دیگر در خرید یک کفش استاندارد و به اصطلاح طبی این است كه انگشت شست پا باید به اندازه یک انگشت یا حداقل 1 سانتی متر با جلو کفش فاصله داشته باشد.
توجه کنید که در بسیاری از موارد ممکن است
قرار دادن یک کفی طبی ذر یک کفش ، کفش شما را تبدیل به کفش طبی مناسبتان کند.
كفشهای پاشنهدار و خوبی های آن؟!
اصولا وجود پاشنه غیر باریک و با ارتفاع حدود 3 تا 4 سانتی متر برای کفش بسیار مناسب است و از ساییدگی و درد پاشنه پا جلوگیری می کند اما کفش های پاشنه بلندی که امروزه به صورت مد می بینیم خانم ها می پوشند بسیار مضر است و موجب شده زنان 10 برابر بیشتر از مردان از درد پاهایشان شاکی باشند .
به خانمها توصیه می کنیم كه هیچگاه كفش اصلی و کفش پیاده روی و محل کار و … کفشی نباشد که كه پاشنه ان از 3 تا 3/5 سانتیمتر بلند تر باشد، هرچه پاشنه كفش از این اندازه بلندتر شود ، فشاری که روی كف پا وارد می شود بیشتر شده و این فشار به جلوی پا منتقل می شود و به انگشتان و پنجه پا اسیب می رساند.
از جمله عوارض كفشهای پاشنه بلندمی توان به موارد زیر اشاره کرد:
انحراف انگشت شست پا یا هالو والگوس می تواند در اثر استفاده از کفش پاشنه بلند ایجاد و یا تشدید شود.
، میخچه، تاول
خمیدگی انگشتان
دردهای مزمن کمر : در این موارد کفش پاشنه بلند بسیار عامل مهمی است هرچند تنها علت نیست و بیماران دارای کمر درد باید برای درمان کمردرد کفش پاشنه بلند را فراموش کنند.
درد های مفاصل زانو خصوصا در خانم های جوان که دچار کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک می شوند
درد پاشنه پا : به علت حرکت غلط مفصل تالوناویکولار و تالو کالکانئال
خستگیهای زودرس عضلات پشت پا و گرفتگی عضلات پشت پا
– استاندارد صندل یا کفش های جلو باز و صندل ها:
در این کفش ها که در فصل گرما موجب تهویه مناسب هوا می شوند و از این نظر مناسب هستند اما باید از نظر ارگونومیک پا در هنگام حركت باید در انها لق نزند و در یك حالت پایدار و ثابتی بماند.
البته توجه کنید که این كفشها كه پشتشان بازاست در هنگام حركت یك انرژی باید فرد مصرف کند تا کفش از پایش بیرون نیفتد و این مصرف انرژی سبب خستگی بی مورد و زودرس می شوند.
گاهی صندلهای ظریف دارای یك بند نازك در قسمت عقب و پشت صندل است این . بندهای نازك به علت قطر كم و نازک بودنشان فشار بیشتری روی یك نقطه و نه کل پا متمركز می كنند این حالت موجب آزار و فشار روی تاندون آشیل و تاندون پشت آن می شود و استفاده طولانی مدت از انها بسیار دردناك و آزاردهنده است.
استفاده از صندل حداکثر برای پیاده روی 20 دقیقه ای می باشد و برای مدت طولای تر باید از کفش های پشت بسته و مناسب تر استفاده کرد.
در اینجا تاکید می کنم در صورتیکه کف پایتان مشکل و درد دارد هر چند استفاده از کفش مناسب برای شما خوب است اما نوع کفش و درمان آن باید توسط یک متخصص طب فیزیکی تعین گردد.
