سیاتیک در بارداری

سیاتیک در بارداری

سیاتیک در بارداری یک مشکل شایع است و بیشتر در ماه‌های دوم و سوم بارداری رخ می‌دهد. علت اصلی سیاتیک در بارداری فشار زیادی است که روی عصب سیاتیک وارد می‌شود. در طول بارداری، رشد رحم و افزایش وزن بارداری باعث می‌شود که فشار بر روی عصب سیاتیک افزایش یابد.

علائم و نشانه‌ها

علائم سیاتیک در بارداری ممکن است شامل;

  •  درد حاد در پشت
  •  سردرد
  • درد در ناحیه لگن و ساق پا
  • تنگی عضلانی و احساس سوزش و خارش در پا

این درد ممکن است به طور معمول در یک طرف بدن رخ دهد و به تدریج بدتر شود، به خصوص هنگامی که بیشتر باردار می‌شوید.

علت‌ها و دلایل

علت سیاتیک در بارداری معمولاً به فشار زیادی که بر عصب سیاتیک وارد می‌شود، برمی‌گردد. در طول بارداری، رشد رحم و افزایش وزن باعث می‌شود که فشار بر روی عصب سیاتیک افزایش یابد و این می‌تواند به علت‌های زیر باشد:

  • فشار روی عصب سیاتیک از سمت رحم: با گسترش رحم و رشد جنین در طول بارداری، فشار بر روی عصب سیاتیک افزایش می‌یابد. این فشار می‌تواند از طریق رحم بزرگ شده و فشرده شده به عصب سیاتیک وارد شود.
  • فشار روی عصب سیاتیک از سمت دیسک‌: در بعضی موارد، در اثر رشد رحم، فشار بر روی دیسک‌ها افزایش می‌یابد. این فشار می‌تواند باعث فشرده شدن دیسک‌ها شده و فشار بیشتری روی عصب سیاتیک وارد شود.
  • تغییرات هورمونی: در طول بارداری، تغییرات هورمونی در بدن رخ می‌دهد، از جمله افزایش هورمون استروژن. این تغییرات هورمونی می‌توانند به ضعیف شدن بافت‌های حاشیه عصب سیاتیک و در نتیجه افزایش احتمال فشار بر روی عصب سیاتیک کمک کنند.
  • تغییرات پستورال: در طول بارداری، تغییرات در محور بدن و موقعیت ستون فقرات اتفاق می‌افتد. این تغییرات ممکن است باعث فشار بیشتر بر روی عصب سیاتیک شوند.

تشخیص

تشخیص سیاتیک در بارداری باید توسط یک پزشک انجام شود. در صورتی که شما علائم سیاتیک در بارداری را تجربه می‌کنید، اولین قدم باید مراجعه به پزشک باشد. پزشک شما می‌تواند تشخیص دقیقی برای علت درد و علائم شما قرار دهد و درمان مناسب را توصیه کند.

برای تشخیص سیاتیک در بارداری، پزشک ممکن است از روش‌های زیر استفاده کند:

  • مرور تاریخچه بالینی: پزشک شما ممکن است سوالاتی درباره علائم، شدت و مکان درد شما بپرسد. همچنین، اطلاعاتی درباره تغییرات بدنی و بارداری شما نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
  • بررسی جسمانی: پزشک شما ممکن است بررسی فیزیکی انجام دهد تا منطقه‌های مورد درد را بررسی کند. او ممکن است بررسی کند که آیا فشاری روی عصب سیاتیک وجود دارد یا خیر.
  • تست‌های تشخیصی: برای تأیید تشخیص سیاتیک، پزشک ممکن است از تست‌های تشخیصی استفاده کند. این تست‌ها می‌توانند شامل تست لمس و حس بر روی پوست، تست عضلانی و تست حرکتی باشند.
  • تصویربرداری: در بعضی موارد، پزشک ممکن است نیاز به تصویربرداری داشته باشد تا علت درد را بررسی کند. این شامل انجام ام آر آی (MRI)، اسکن از جریان خون، یا اسکن از جریان عصبی می‌شود.

با توجه به وضعیت شما، پزشک شما ممکن است تشخیص دیگری را نیز در نظر بگیرد و ممکن است تحت درمان‌های مختلف قرار بگیرید. مهم است که همکاری و هماهنگی با پزشک خود را داشته باشید تا درمان مناسب را دریافت کنید.

روش‌های کاهش درد سیاتیک در بارداری

مهم است بدانید که هر زن بارداری با تجربه‌ها و وضعیت منحصر به فردی مواجه است و علل سیاتیک در بارداری ممکن است بین زنان متفاوت باشد. در صورتی که با سیاتیک در بارداری مواجه هستید، مشاوره و مراجعه به پزشک خود برای تشخیص دقیق و درمان مناسب بسیار مهم است.

برای کاهش سیاتیک در بارداری، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

  • استراحت: استراحت به عضلات و عصب‌ها کمک می‌کند که بتوانند بهبود یابند. به همین دلیل، استراحت به تسکین درد و کاهش سیاتیک کمک می‌کند.
  • تمرینات تقویتی: انجام تمریناتی که به تقویت عضلات پشت و شکم کمک می‌کنند، می‌تواند فشار روی عصب سیاتیک را کاهش دهد. با این حال، حتماً قبل از شروع هر نوع تمرین، باید با پزشک خود مشورت کنید.
  • کمک از روش‌های غیردارویی: مثلاً استفاده از گرما و سرماست. استفاده از بسته‌های گرمایی یا سرمایی روی منطقه دردناک می‌تواند تسکین بخش باشد.
  • فیزیوتراپی: مراجعه به فیزیوتراپیست می‌تواند به شما در بهبود سیاتیک کمک کند. فیزیوتراپیست با تمرینات، ماساژ و تکنیک‌های دیگر می‌تواند درد شما را کاهش دهد.

در هر صورت، برای تشخیص و درمان دقیق سیاتیک در بارداری، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین شود.

دکتر سپهریان

دکتر سپهریان متخصص طب فیزیکی و درد با بیش‌از پانزده سال سابقه درمان‌های غیر جراحی ستون فقرات و مفاصل دارای مقالات متعدد در زمینه یافتن راه های تشخیصی پاراکیلنیک و درمانی در بیماران با درد مزمن و سندرم های افزایش حساسیت مرکزی مانند فیبرومیالژی می‌باشد.