درمان با تراکشن (کشش مکانیکی ستون فقرات) در فیزیوتراپی: انواع و مزایا

مطالعات نشان می‌دهد که آسیب‌دیدگی‌های دیسک کمر باعث ایجاد درد شدید در قسمت تحتانی بدن / پا و سندرم‌های دردناک دست و گردن می‌شود. فشار بیش‌ازحد در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره باعث وارد آمدن فشار بر دیسک‌های ستون فقرات شده و می‌تواند باعث پارگی، فتق یا برآمدگی مواد دیسک شود. استفاده از روش‌های تراکشن یا کشش ستون فقرات همراه با درمان‌های فیزیکی دیگر که در کلینیک ما بر روی بیماران انجام می‌شود می‌تواند درد ناشی از آسیب‌دیدگی و زوال دیسک را کاهش دهد. اقدامات درمانی به بهبود دیسک‌های آسیب‌دیده کمک کرده و تغییرات مخرب در عصب‌ها را بازمی‌گرداند. تکنیک بدون جراحی تراکشن، درد دیسک کمر که ناشی از اختلالات مکانیک و عملکردی است را درمان می‌کند.

درمان رفع فشار نخاعی چیست؟

درمان رفع فشار نخاعی یک فرایند کشش بدون جراحی و مدرن است که برای درمان درد قسمت تحتانی کمر، گردن و درد کشیده شده در دست و ساق پا مؤثر است. این نوع از ترکشن یا کشش مکانیکی ستون فقرات برای کاهش درد ناشی از فتق دیسک کمر، دیسک‌های دیژنراتیو و روبه‌زوال و سندرم‌های مفصل فاست بسیار موفقیت‌آمیز است. درمان رفع فشار وارده بر نخاع و مفاصل فاست را با به کارگیری روش ترکشن انجام می‌شود.

این روش درمانی چگونه کار می‌کند؟

تراکشن یا کشش مکانیکی ستون فقرات بر اساس به کار گیری نیروی دستی یا مکانیکی طولی بر محور ستون فقرات انجام می‌شود؛ به عبارت دیگر، قسمت‌های مختلف ستون فقرات در جهت مخالف کشیده می‌شوند تا موقعیت آسیب‌دیده تغییر یافته و تثبیت شود. نیرو معمولاً بر جمجمه از طریق یک سری وزنه یا ابزار تثبیت‌کننده وارد شده و بیمار باید روی یک تخت با لباس مخصوص بخوابد.

درمان چگونه است؟

پس از دراز کشیدن روی تخت سیستم تراکشن رفع فشار، شما در یک سیستم حمایتی و پشتیبان محکم می‌شوید. این سیستم حمایتی کمک می‌کند تا بدن تثبیت شود. سیستم کنترل کامپیوتری پیشرفته به صورت اتوماتیک زاویه کشش مناسب را تنظیم می‌کند و به ما اجازه می‌دهد تا دیسک‌های مورد نظر در ستون فقرات که باعث ایجاد درد شده‌اند را هدف قرار دهیم. نیروهای مخرب با استفاده از نمودار لگاریتمی کنترل شده کامپیوتری از واکنش‌های غیرارادی که باعث اسپاسم عضلات می‌شوند جلوگیری می‌کند. میز به صورت دوبخشی طراحی شده تا اصطکاک را کاهش داده و باعث رفع فشار از روی دیسک ستون فقرات شود.

روش‌های کشش مکانیکی

روش‌هایی که برای کشش مکانیکی ستون فقرات به کار برده می‌شوند به وضعیت فیزیکی بیمار، نوع اختلال، قدرت تحمل فرد و سطح تحت درمان در ستون فقرات بستگی دارد. به کار گیری کشش می‌تواند دستی، وضعیتی یا مکانیکی باشد. تراکشن ممکن است به وسیله اعمال یک نیروی مداوم یا یک نیروی متناوب انجام شود.

کشش چند بعدی ستون فقرات نیز یکی از تکنیک های ترکشن است.برای انجام این روش، بیمار بر روی یک تخت مخصوص که در طول آن تعدادی غلتک تعبیه شده است، به پشت می‌خوابد. این غلتک‌ها به آرامی حرکت می‌کنند و قطعات مختلف ستون فقرات را به حرکت در می‌آورند و خون را به داخل ناحیه آسیب‌دیده در ستون فقرات می‌کشند.

تراکشن یا کشش گردن

• تراکشن یا کشش دستی:بیمار در حالتی راحت و با آرامش به صورت طاق باز روی تخت می‌خوابد. درمانگر دست‌های خود را به دقت به طوری که سر بیمار را در خلال کشش حمایت کند، تنظیم می‌کند. نیرو ملایم، ثابت و کنترل‌شده است. در خلال کشش، درمانگر ممکن است وضعیت قرار گرفتن دست‌های خود را به یک سمت تغییر داده و گردن را به وسیله دستانش بکشد.

• کشش مکانیکی: دستگاه تراکشن مکانیکی ابزاری است که برای درمان ستون فقرات گردنی مورد استفاده قرار می‌گیرد و شامل یک طناب با سیستم قرقره می‌باشد که می‌توان آن را به در وصل نمود. برخی از بیماران با آموزش‌هایی که از درمانگر می‌گیرند از این سیستم در منزل استفاده می‌کنند. آنها طناب را پوشیده و وزن را در طول مدت کشش به درستی به کار می‌گیرند. بیمار قادر خواهد بود تا از سیستم طناب به صورت نشسته، خم‌شده یا خوابیده به صورت طاق باز استفاده کند.

تراکشن اندام تحتانی

• کشش دستی اندام تحتانی شامل کشش نیمی از وزن بدن بوده و بنابراین به قدرت درمانگر نیاز دارد. پس از این که بیمار در وضعیت مناسب قرار گرفت، درمانگر مچ پا را با استفاده از یک نیروی کنترل شده می‌کشد.

• تکنیک دیگر شامل قرار دادن پای بیمار روی شانه درمانگر است.سپس درمانگر دست خود را دور ران‌های بیمار قرار داده و آن را به صورت پیوسته می‌کشد. یک گزینه دیگر استفاده از کمربند لگن با تسمه برای کشش است

• کشش مکانیکی ممکن است با استفاده از یک میز کشش دو بخشه موتوری انجام شود.لگن بیمار در یک طرف میز مهار می‌شود. برخی از دستگاه‌های موتوری کامپیوتری درمانگر را قادر می‌سازد تا جلسات کشش ارتوپدی بیمار را به صورت کامپیوتری برنامه‌ریزی کند.

درمان چه مدت طول می‌کشد و چند جلسه درمانی نیاز دارد؟

معمولاً بیماران به 15 تا 20 جلسه درمان کششی / رفع فشار نیاز دارند و جلسات درمانی شامل درمان‌های فیزیکی دیگر می‌شود. یک درمان فیزیکی کامل می‌تواند بین 45 تا 60 دقیقه طول بکشد. البته زمان درمان متناسب با شرایط بیماران متفاوت است و در جلسه ارزیابی قبل از شروع درمان فیزیکی مشخص می‌شود.

آیا کشش ستون فقرات / رفع فشار آسیب‌زا است؟

درمان با استفاده از DTS یکی از ملایم‌ترین و راحت‌ترین درمان‌های قابل انجام است. درمان با استفاده از دستگاه‌های مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا با ایمنی و اثربخشی تأیید شده انجام می‌شود. بسیاری از بیماران احساس خفیفی از کشش در کمر و ران‌های خود احساس می‌کنند و اغلب در خلال جلسه درمانی می‌خوابند.

برنامه درمانی چه مدت طول می‌کشد؟

این به میزان پیچیدگی و گستردگی درمان فیزیکی مورد نیاز دارد البته ما معمولاً بیماران را 3 تا 4 مرتبه در هفته و به مدت یک ماه تحت درمان قرار می‌دهیم و سپس اقدامات درمانی فعال را جایگزین اقدامات غیرفعال و پسیو می‌کنیم. تناوب درمان‌های فیزیکی ممکن است کم یا زیاد شود که به پاسخ بیمار به اقدامات درمانی بستگی دارد.

چرا به تمرینات ارتوپدی و روش‌های درمانی دیگر نیاز است؟

علاوه بر آسیب‌دیدگی دیسک کمر، تقویت عضلات نگهدارنده ستون فقرات نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. یک برنامه درمان فیزیکی کامل، عملکرد عضلات تثبیت کننده ستون فقرات را نیز مد نظر قرار می‌دهد. گرمای مرطوب، تحریک الکتریکی، اولتراسوند تراپی، طب سوزنی، ماساژ درمانی بافت نرم و مفاصل می‌تواند به کاهش درد و التهاب و اسپاسم عضلات کمک کند.

آیا پس از انجام اقدامات درمانی درد از بین می‌رود؟

با اینکه پیش‌بینی آینده دشوار است اما تجربیات نشان داده است که بیشتر بیماران وقتی که اقدامات درمانی توصیه شده را به طور کامل انجام دهند، به مدت زیادی از درد رهایی یافته یا درد در آنها مدیریت می‌شود.

هزینه درمان فیزیکی و رفع فشار نخاعی چقدر است؟

بسیاری از سرویس‌های فیزیوتراپی توسط بیمه‌ها پوشش داده می‌شوند و بیماران باید بخشی از مبلغ پرداختی یا کسورات بیمه‌ای را پرداخت نمایند. از آنجا که میزان پوشش‌های بیمه‌ای بین شرکت‌های مختلف بیمه‌گذار متنوع است، کارمندان ما همه هزینه‌ها، روش‌های پرداخت و پوشش‌های بیمه‌ای را قبل از شروع اقدامات درمانی بررسی می‌کنند.

موارد منع به کارگیری کشش با تراکشن

در افرادی که مبتلا به بیماری‌هایی هستند که یکپارچگی ستون فقرات را به خطر می‌اندازد مانند پوکی استخوان، عفونت، تومور یا روماتیسم مفصلی گردن، تراکشن نباید به عنوان یک گزینه درمانی به کار برده شود. برخی شرایط فیزیکی مانند حاملگی، بیماری‌های قلبی عروقی، فتق و در برخی موارد آسیب‌دیدگی مفصل گیجگاهی باعث می‌شود که بیماران نتوانند از روش کشش ستون فقرات استفاده کنند. در این وضعیت‌ها نیرویی که در کشش به کار برده می‌شد می‌تواند برای بیمار خطرناک باشد.