دردپا از علائم تا تشخیص و درمان

پادرد چیست؟

درد زمانی شروع می‌شود که عصب‌ها به محرک‌هایی مانند فشار بالا، دمای بالا یا پایین و مواد شیمیایی آزاد شده توسط بافت‌های آسیب دیده واکنش نشان بدهند. پادرد می‌تواند تیز و تیرکشنده، عمیق و سنگین، همراه با بی‌حسی یا سوزش باشد، همچنین درد پا گاهی در دیگر نقاط بدن پخش می‌شود. همچنین پادرد گاهی حاد است، یعنی دردی موقتی است که ناگهان شروع می‌شود و گاهی مزمن و مداوم است. شدت درد پا را می‌توان از یک تا ده یا از خفیف تا شدید درجه‌بندی کرد.

درد ناشی از آسیب‌دیدگی حین ورزش یا تصادف، معمولاً حاد و تروماتیک است. خود بیماران غالباً می‌توانند علت پا درد را تعیین کنند.

دیگر دلایل پادرد مانند بیماری شریان‌های محیطی (PAD) معمولاً به مرور زمان پیشرفت می‌کند و بروز می‌یابد، هرچند ممکن است بیمار بتواند زمان شروع درد را مشخص کند.

بعضی آسیب‌های ورزشی، از قبیل آسیب‌های ناشی از استرین مکرر و شکستگی‌های استرسی نیز به تدریج بروز می‌یابد. آسیب‌های تروماتیک و ناشی از سانحه نیز در صورت انجام ندادن درمان مناسب یا استراحت نکردن کافی می‌تواند بلندمدت یا مزمن بشود. بسیار مهم است که بدانید قبل از شروع پادرد و حین احساس درد چه کاری انجام می‌دادید، چون این اطلاعات کمک مؤثری به تعیین درمان مناسب می‌کند.

دلایل پادرد

 بیماری شریان‌های محیطی (PAD)

در اثر ابتلا به بیماری شریان‌های محیطی (PAD) خون کافی به دست‌ها و پاهای بیماران نمی‌رسد ـ البته معمولاً خون‌رسانی به پاها دچار اختلال می‌شود.

معمولاً تنگ شدن شریان‌ها علت بروز این بیماری است. بیماران هنگام راه رفتن در پاهای‌شان احساس ضعف، بی‌حسی یا گرفتگی می‌کنند؛ همچنین پاها سرد می‌شود و به رنگ عجیبی درمی‌آید. برخی بیماران می‌توانند بیماری‌شان را با تغییر عادت‌ها، مثلاً ترک سیگار مدیریت کنند. اگر این تغییرات کارساز نباشد، پزشک دارو برای درمان مشکل یا تسکین درد تجویز می‌کند. اما برخی بیماران در نهایت به جراحی نیاز پیدا می‌کنند.

ترومبوز وریدهای عمقی (DVT)

ترومبوز وریدهای عمقی (DVT) به لخته شدن خون در سیاهرگ‌ها اشاره دارد، خون معمولاً در سیاهرگ‌های ران یا پایین پا لخته می‌شود.

ترومبوز وریدهای عمقی همواره باعث بروز علائم نمی‌شود، بااین حال برخی بیماران با درد و ورم پا مواجه می‌شوند و پاهای‌شان سرخ و داغ می‌شود. اگر دچار علائم فوق شدید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. ترومبوز وریدهای عمقی به عارضه‌ای جدی به نام آمبولی ریه دامن می‌زند ـ آمبولی ریه نتیجه جدا شدن لخته خون و وارد شدن آن به ریه است. پزشکان داروهایی را برای جلوگیری از تشکیل شدن، بزرگ شدن یا جدا شدن لخته‌های خون تجویز می‌کنند.

 نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی نتیجه آسیب دیدن آن دسته از عصب‌های بدن است که وظیفه انتقال پیام‌ها بین مغز و اعضای بدن را به عهده دارند. دیابت شایع‌ترین دلیل ابتلا به نوروپاتی محیطی است، البته عارضه‌های دیگر، مصرف دارو، آسیب‌دیدگی یا عفونت نیز می‌تواند علت دچار شدن به این بیماری باشد.

اگر نوروپاتی محیطی به عصب‌های پا آسیب بزند، پا گزگز می‌کند، سوزن سوزن می‌شود یا ضعیف و بی‌حس می‌شود. پزشک بیماری اصلی دامن زننده به نوروپاتی محیطی را درمان می‌کند و در صورت لزوم داروی مناسب را برای تسکین درد تجویز می‌کند.

عدم تعادل الکترولیت‌ها

الکترولیت‌ها موادی معدنی مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم هستند که به عملکرد مناسب عضله‌ها کمک می‌کنند. هنگام ورزش کردن مقداری الکترولیت را همراه با عرق از دست می‌دهید، اگر مقدار الکترولیت دفع شده بسیار زیاد باشد، پاها می‌گیرد یا ضعیف و بی‌حس می‌شود.

درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی نیز می‌تواند باعث به‎هم‌خوردن تعادل الکترولیت‌ها شود. نوشیدنی‌های ورزشی حاوی الکترولیت یا نوشیدن آب همراه با خوراکی‌های حاوی مواد معدنی می‌تواند به برقرار شدن دوباره تعادل کمک کند. اگر عضله‌های پای‌تان مدام می‌گیرد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

 تنگی کانال نخاعی

مشکل تنگی کانال نخاعی زمانی پیش می‌آید که فضاهای بین مهره‌های ستون فقرات تنگ شود. در این صورت عصب‌های این ناحیه تحت فشار قرار می‌گیرد و درد، گزگز، بی‌حسی یا ضعف پاها شروع می‌شود. همچنین ممکن است بیمار دچار مشکلات تعادلی شود.

در صورت بروز هر یک از علائم فوق به سرعت به پزشک مراجعه کنید. مصرف دارو درد را تسکین می‌دهد و فیزیوتراپی به بهبود علائم کمک می‌کند. اگر درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشد، جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی  انجام می‌شود.

 درد سیاتیک

سیاتیک یکی از عواملی است که موجب احساس درد در پاها می‌شود. درد سیاتیک پادردی است که از عصب تحت فشار قرار گرفته در پایین ستون فقرات شروع می‌شود. علائم سیاتیک از انقباض دردناک عضله تا درد شدید انفجاری و تیرکشنده‌ای متغیر است که ایستادن یا حتی راه رفتن را برای بیمار سخت می‌کند.

عوامل مختلفی مانند فتق یا سرخوردگی دیسک، سرخوردگی مهره، گرفتگی عضله‌های باسن یا تنگی کانال نخاعی می‌تواند علت تحت فشار قرار گرفتن عصب و شروع درد سیاتیک باشد. داروهای مسکن و یا فیزیوتراپی برای تسکین درد سیاتیک تجویز می‌شود. جراحی برای درمان موارد جدی‌تر ضرورت می‌یابد.

 آرتریت

آرتریت عارضه شایعی است که به مفصل‌ها آسیب می‌زند و باعث درد، ورم و خشکی مفاصل می‌شود. وقتی آرتریت مفصل‌های ران، زانوها یا مچ پاها را درگیر می‌کند، راه رفتن یا انجام دادن کارهای روزمره برای بیمار دشوار می‌شود.

آرتریت درمان قطعی ندارد، اما می‌توان علائم را با ورزش و نگه داشتن وزن در حد سالم مدیریت کرد. گذاشتن پدهای حرارتی یا کیسه یخ روی مفصل دردناک، درد و ورم را کمتر می‌کند. مصرف مسکن‌های بدون نسخه نیز برای تسکین درد مفید است.

 کشیدگی عضله

کشیدگی شدید عضله عموماً برای ورزشکارها رخ می‌دهد. درد ناشی از کشیدگی عضله شدید است و بلافاصله شروع می‌شود، همچنین ناحیه آسیب دیده به لمس حساس می‌شود.

بهترین درمان برای کشیدگی عضله این است که کیسه یخ را چند بار در روز، هر بار به مدت 20 دقیقه روی موضع دردناک بگذارید. همچنین می‌توانید ناحیه دردناک را ببندید، پا را بالا بگذارید و به آن استراحت بدهید ـ دقت کنید که باند را خیلی محکم نبندید. مصرف مسکن‌های بدون نسخه نیز درد را آرام می‌کند.

  پیچ خوردگی

پیچ خوردگی زمانی رخ می‌دهد که رباط، یعنی بافت متصل کننده استخوان به استخوان، کشیده یا پاره شود. پیچ خوردگی مچ پا عارضه شایعی است. ناحیه آسیب دیده متورم و دردناک می‌شود و توان تحمل وزن را ندارد.

بهترین راه برای درمان پیچ خوردگی روش R.I.C.E است، R.I.C.E سرواژه استراحت (Rest)، یخ (Ice)، بستن با باند (Compression) و بالا گذاشتن (Elevation) است ـ حتماً حوله نازکی را دور کیسه یخ بپیچید و آن را چند بار در روز، هر بار به مدت 20 دقیقه روی موضع دردناک بگذارید. توصیه می‌کنیم به پزشک مراجعه کنید تا عکس رادیوگرافی گرفته شود و اطمینان حاصل شود که استخوان نشکسته است.

گرفتگی عضله

عضله، معمولاً عضله ساق پا، ناگهان منقبض می‌شود. گرفتگی عضله باعث شروع شدن دردی تیز و تیرکشنده می‌شود و بیمار توده عضلانی سفتی را زیر پوست احساس می‌کند.

هرچه سن بالاتر می‌رود، گرفتگی عضله بیشتر رخ می‌دهد؛ همچنین اگر در هوای بسیار گرم بیرون باشید و آب کافی ننوشید، احتمال گرفتگی عضله بیشتر می‌شود. گرفتگی عضله معمولاً خودبه‌خود برطرف می‌شود و نشانه ابتلا به بیماری خاصی نیست، اما اگر مرتب دچار گرفتگی عضله می‌شوید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

درد ساق پا

وقتی عضله‌ها و بافت‌های دور ساق پا ملتهب می‌شود، لبه داخلی این استخوان درد می‌گیرد. درد جلوی ساق پا در میان دوندگان شایع است. صافی کف پا، سخت بودن قوس کف پا یا پوشیدن کفش نامناسب می‌تواند علت احساس درد در جلوی پا باشد.

بهترین درمان این است که به پاها استراحت بدهید، کیسه یخ را چند بار در روز، هر بار به مدت 20 دقیقه روی پا بگذارید و در صورت لزوم مسکن مصرف کنید. البته بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مشکل جدی‌تری وجود ندارد.

 شکستگی استرسی

اگر دردی که شبیه به درد جلوی ساق پا است، بهتر نشود، ممکن است ترک کوچکی در استخوان ساق پا وجود داشته باشد. شکستگی استرسی زمانی ایجاد می‌شود که بیش از حد از عضله‌های دور استخوان کار بکشید و عضله‌های تحلیل رفته دیگر نتواند در برابر ضربه‌هایی که حین حرکت به استخوان وارد می‌شود، از آنها محافظت کند.

استراحت بهترین درمان برای شکستگی فشاری است، البته 6 ـ 8 هفته طول می‌کشد تا شکستگی جوش بخورد. پیش از آن‌که دوباره ورزش را شروع کنید، از جوش خوردن کامل استخوان مطمئن شوید تا آسیب بیشتری به استخوان وارد نشود.

 تاندونیت

تاندون‌ها نوارهای منعطفی هستند که عضله‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. التهاب تاندون یا تاندونیت باعث احساس دردی شدید، به ویژه هنگام حرکت دادن مفصل می‌شود. تاندونیت آسیبی فرسایشی است که می‌تواند مفصل ران، زانو یا مچ پا را درگیر کند.

بهترین راه برای درمان تاندونیت نیز مانند اسپرین، استفاده از روش R.I.C.E  است. همچنین بهتر است برای تشحیص افتراقی و اطمینان از وجود نداشتن مشکلات دیگر به پزشک مراجعه کنید. مصرف داروهای مسکن ضدالتهابی مانند ایبوپروفن  یا ناپروکسن نیز پیشنهاد می‌شود.

 واریس

اگر سیاهرگ‌ها مجبور شوند که به شدت برای برگرداندن خون به قلب کار کنند، برجسته و پیچ‌خورده می‌شوند و به رنگ آبی یا بنفش تیره درمی‌آیند. سیاهرگ واریسی باعث سنگینی، سوزش، نبض زدن یا گرفتگی پا می‌شود.

افزایش سن، اضافه وزن، بارداری یا ایستادن یا نشستن طولانی مدت احتمال ابتلا به واریس را افزایش می‌دهد. کاهش وزن، ورزش یا پوشیدن جوراب فشرده کننده واریس به رفع علائم کمک می‌کند؛ درغیر‌این صورت باید برای برخورداری از درمان‌های دیگر به پزشک مراجعه کنید.

درد سوزشی ران

مرالژی پارستتیکا نوعی مشکل عصبی است که با درد سوزشی، بی‌حسی یا گزگز بالای ران همراه است. بارداری، اضافه وزن، پوشیدن لباس‌های تنگ یا تشکیل بافت همبند جای زخم در ناحیه کشاله ران پس از جراحی، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.

علائم این عارضه را می‌توانید با مصرف داروهای بدون نسخه از قبیل استامینوفن یا ایبوپروفن تسکین بدهید. اگر درد سوزشی ران بیشتر از دو ماه استمرار داشته باشد، پزشک مسکن‌های قوی‌تری را تجویز می‌کند.

 تشخیص پادرد

اگر پادردتان شدید است یا زندگی روزمره‌تان را مختل کرده است، لازم است برای تشخیص عارضه و انجام درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید. پزشک از شما می‌خواهد که علائمتان را شرح بدهید و سپس معاینه بالینی انجام می‌دهد. روش‌های تصویربرداری و آزمایش‌های دیگری نیز برای تشخیص پادرد کاربرد دارد که متداول‌ترین آنها به شرح زیر است:

• رادیوگرافی: رادیوگرافی تصاویری را از ساختارهای متراکم مانند استخوان به دست می‌دهد.
• تصویربرداری روزنانس مغناطیسی (MRI): در تصویربرداری MRI از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری دقیق از ناحیه‌های مختلف بدن استفاده می‌شود. معمولاً زمانی دستور MRI داده می‌شود که تصاویری دقیق از بافت‌های نرم و رباط‌های دور مفصل‌های پا و کمر لازم باشد.
• سونوگرافی: در سونوگرافی از امواج صوتی برای به دست آوردن تصاویری از ساختارهای بدن استفاده می‌شود. سونوگرافی برای تشخیص عارضه‌های درگیر کننده بافت‌های نرم مانند التهاب تاندون آشیل مفید است.
• سی تی اسکن (توموگرافی رایانه‌ای): تعداد بسیار زیادی تصویر رادیوگرافی با هم ترکیب می‌شود تا تصاویر مقطعی بسیار دقیقی از ساختارهای بدن به دست بیاید. سی تی اسکن برای بررسی‌های طولانی‌تر بدن مناسب است و ارزان‌تر و غالباً سریع‌تر از MRI است. در سی تی اسکن برخلاف MRI از مقدار تشعشع بسیار کمی استفاده می‌شود.
• ونوگرافی: ماده حاجب رنگی در سیاهرگ پا تزریق می‌شود، سپس رادیوگرافی برای یافتن لخته‌های خون انجام می‌شود.
• نوار عصب و عضله یا الکترومیوگرافی (EMG): متخصص الکترود سوزنی را با هدف اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی در عضله‌ها فرومی‌کند. پزشکان آسیب‌های وارد به عصب‌های منتهی به عضله‌ها را از روی نوار عصب و عضله شناسایی می‌کنند.
• آزمایش خون:پزشک دستور آزمایش خون را برای بررسی وجود شناساگرهای التهاب، لخته خون، کمبود مواد مغذی، ناهنجاری‌های سیستم ایمنی، ابتلا به دیابت، اندازه‌گیری میزان کلسترول و عامل‌های دیگری می‌دهد که می‌تواند علت پادرد باشد.

پیش‌آگاهی پادرد

مدت زمان پادرد و تأثیر پادرد بر زندگی روزمره به علت اصلی آن بستگی دارد. بعضی گونه‌های پادرد، به ویژه پادرد ناشی از استرین عضله یا آسیب‌های با وخامت کمر، واکنش مناسبی به اقدامات مراقبت از خود نشان می‌دهد و به درمان گسترده نیاز ندارد. اما پادرد ناشی از آسیب‌دیدگی جدی‌تر یا همراه با آسیب عصبی یا بافتی به درمان مستمر یا جراحی نیاز دارد.

درمان پادرد

چطور می‌توان پادرد را تسکین داد؟ روش‌های درمان پادرد به علت اصلی و شدت درد بستگی دارد. درمان با روش‌های غیرجراحی محافظه‌کارانه مانند مصرف داروهای بدون نسخه از قبیل آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن شروع می‌شود. داروهای بدون نسخه، در صورت مصرف شدن مطابق دستورالعمل، می‌توانند برای تسکین گونه‌هایی از پادرد مؤثر باشند.

متخصصان مدیریت درد در کلنیک طب قیزیکی و توانبخشی پیشگام درمان‌های مداخله‌ای زیر را برای درمان پادرد توصیه می‌کنند:

• مصرف داروهای تجویز شده و مدیریت دارویی عارضه؛
• استفاده از داروهای موضعی مانند کرم؛
• تزریق‌ داروهایی مانند استروئید؛
• تحریک نخاع؛
• بلوک عصبی؛
• بیوفیدبک؛
• فیزیوتراپی که شامل ورزش‌درمانی، کاهش وزن در صورت لزوم، گرمادرمانی و سرمادرمانی و تحریک الکتریکی عصب می‌شود و
• درمان‌های جایگزین مانند طب سوزنی، دستکاری کایروپراکتیک و یا ماساژ.

در ادامه مداخله‌های درمانی فوق را بیشتر برای‌تان توضیح می‌دهیم.

• مدیریت پادرد با درمان دارویی: متخصص درد داروهایی را برای کنترل درد تجویز یا میزان مصرف آنها را تنظیم می‌کند. متخصصان مدیریت درد دانش درست مصرف کردن داروها را در اختیارتان می‌گذارند.
• تزریق استروئید: تزریق دگزامتازون یکی از روش‌های تسکین پادرد است؛ دگزامتازون استروئیدی است که به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. تزریق استروئید درمان بسیار موثری برای بیماران مبتلا به آرتریت، روماتیسم مفصلی و آرتروز است.
• بلوک عصبی: بلوک عصبی نوعی درمان مبتنی بر تزریق است که درد ناشی از مشکلات عصبی را کاهش می‌دهد. بلوک عصبی برای درمان نوروپاتی محیطی، نوروپاتی محیطی دیابتی و درد نوروپاتی مفید است. متخصص ترکیبی از داروهای بی‌حسی موضعی را دور شاخه‌های عصب پیرامونی تزریق می‌کند تا درمان حداکثر اثر تسکین‌دهندگی را داشته باشد. تسکین درد ناشی از بلوک عصب‌های پیرامونی، بسته به وضعیت بیمار چند هفته تا چند ماه ادامه دارد.
• تحریک نخاع: تحریک نخاع درمان کم‌تهاجمی مورد تأیید FDA و وزارت بهداشت است. برای تحریک نخاع لازم است که دستگاه تحریک کنندۀ عصب داخل بدن قرار داده شود. جریان‌های الکتریکی کم‌ولتاژی در ناحیه‌های ستون فقرات برقرار می‌شود که در نهایت سیگنال‌های درد ناشی از درد مزمن را کاهش می‌دهد. بیماران دچار درد مزمن کمر یا پا که درمان‌های محافظه‌کارانه را حداقل شش ماه ادامه داده و نتیجه نگرفته‌اند، متقاضیان ایده‌آل این درمان به شمار می‌آیند. دستگاه آزمایشی پیش از جای‌گذاری دستگاه محرک دائمی امتحان می‌شود.

 درمان‌های خانگی پادرد

پادرد ناشی از گرفتگی عضله یا آسیب جزئی را معمولاً می‌توانید در خانه درمان کنید.

اگر در اثر استفاده بیش از حد، خستگی یا گرفتگی عضله دچار پادرد شدید، درمان‌های خانگی زیر را امتحان کنید:

• حتی‌الامکان به پای دردناک استراحت بدهید و آن را روی چند بالش بگذارید؛
• مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن مصرف کنید تا در مدت زمان التیام یافتن پا کمتر دچار درد و ناراحتی شوید و
• جوراب واریس یا فشرده کننده بپوشید.

سرمادرمانی

کیسه یخ را حداقل چهار بار در روز روی بخش دردناک پا بگذارید؛ در چند روز نخست بروز درد می‌توانید تعداد دفعات بیشتری از کیسه یخ استفاده کنید. هر بار بگذارید که یخ 20 دقیقه روی پا بماند.

حمام آب گرم و انجام دادن نرمش‌های کششی

حمام آب گرم بگیرید و بعد نرمش‌های کششی عضله‌ها را با احتیاط انجام بدهید. اگر پایین پای‌تان درد می‌کند، سعی کنید پنجه‌ها را هنگام نشستن یا ایستادن مرتب رو به زمین بگیرید و سپس صاف کنید. اگر بالای پای‌تان درد می‌کند، سعی کنید خم شوید و نوک انگشتان را به پنجه پا برسانید.

نرمش‌های کششی را می‌توانید در حالت ایستاده یا نشسته روی زمین انجام بدهید. به پا فشار نیاورید و در هر حالت 5 ـ 10 ثانیه بمانید. اگر دردتان بیشتر شد، انجام حرکت را متوقف کنید.

چه زمانی برای درمان پادرد به پزشک مراجعه کنیم؟

گاهی اوقات تشخیص این نکته دشوار است که چه زمانی باید برای درمان پادرد به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. در صورت بروز علائم زیر از پزشک وقت بگیرید:

• ورم هر دو پا؛
• ایجاد شدن رگ‌های واریسی که باعث ناراحتی‌تان می‌شود؛
• احساس درد هنگام راه رفتن و
• پادردی که بیشتر شود یا بیش از چند روز ادامه داشته باشد.

در صورت مواجهه با علائم زیر فوراً به بیمارستان مراجعه کنید:

• تب؛
• ایجاد شدن زخمی عمیق روی پا؛
• سرخ و داغ شدن پا؛
• سرد و رنگ پریده شدن پا؛
• به سختی نفس کشیدن و ورم کردن هر دو پا؛
• ناتوانی در ایستادن یا انداختن وزن روی پا و
• شنیدن صدای از جا درآمدن یا ساییدگی هنگام آسیب دیدن پا.

بعضی آسیب‌ها و عارضه‌های جدی باعث پادرد می‌شوند. هرگز پادرد همراه با علائم دیگر یا پادردی را که به نظر نمی‌آید خودبه‌خود از بین برود، نادیده نگیرید، درغیراین صورت ممکن است دچار عوارض خطرناکی شوید. اگر پادرد نگرانتان کرده است، به پزشک مراجعه کنید.

درمان دارویی

داروهای بدون نسخه متداول مانند استامینوفن و داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDs) از قبیل آسپرین و ایبوپروفن پادرد را تسکین می‌دهند. اگر داروهای بدون نسخه به اندازه کافی قوی نباشد، پزشک با توجه به منشأ پادرد، داروهای دیگری را برای تسکین درد و رفع التهاب تجویز می‌کند.

پزشکان داروهای ضدتشنج یا ضدافسردگی را برای کنترل درد ناشی از نوروپاتی تجویز می‌کنند؛ همچنین داروهای موضعی حاوی کپسایسین (ماده موجود در فلفل) یا لیدوکائین (داروی بی‌حسی) برای این گروه از بیماران مفید است.

 فیزیوتراپی

اگر درد پا ناشی از آسیب‌دیدگی یا عارضه‌ای باشد که باعث ضعیف شدن عضلات شده است، درمان‌های فیزیوتراپی می‌تواند سودمند باشد.

متخصص فیزیوتراپی حرکات کششی و ورزشی منحصربه‌فردی را برای بازیابی قدرت و دامنه حرکتی به بیمار آموزش می‌دهد؛ ورزش‌درمانی حتی برای التیام یافتن بعضی آسیب‌دیدگی‌ها مفید است.

متخصص فیزیوتراپی لزوم استفاده از ارتز و کفی طبی یا دیگر وسایل کمکی مانند عصا، صندلی چرخدار یا بریس پا را بررسی می‌کند.

جراحی

درمان بعضی عارضه‌های مولد پادرد در نهایت به جراحی ختم می‌شود. جراحی گاهی برای درمان عارضه‌های زیر لازم می‌شود:

• التهاب یا پارگی تاندون آشیل؛
• شکستگی استخوان؛
• نوروپاتی ناشی از فشار فیزیکی؛
• ساکروایلئیت یا التهاب مفصل ساکروایلیاک و
• آرتریت زانو.

درمان‌های جایگزین و مکمل

 اگر پادرد ناشی از آرتریت یا عارضه‌های مفصلی باشد، مصرف مکمل‌های زردچوبه (کورکومین) می‌تواند برای درمان پادرد مفید باشد. نتایج مطالعات متعدد حکایت از آن دارد که میزان اثرگذاری مکمل‌های زردچوبه برای تسکین درد آرتریتی مشابه بعضی داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب است. مصرف بعضی مکمل‌های غذایی نیز برای مدیریت نوروپاتی یا گرفتگی عضلات پا سودمند است. درباره خطرها و مزایای احتمالی مصرف مکمل‌ها حتماً با پزشک معالجتان مشورت کنید.

درمان‌های جایگزین زیر نیز برای درمان پادرد توصیه می‌شود:

• طب سوزنی؛
• ماساژ؛
• هیپنوتیزم؛
• بیوفیدبک و
• تمرین‌های تن‌آرامی.

پرسش‌های متداول

• علت پا درد چیست؟

چون پادرد دلایل بسیاری دارد که از استرین یا اسپرین تا عارضه‌های زمینه‌ای مزمن متغیر است، تعیین علت پادرد به تشخیص دقیق متخصص نیاز دارد. متخصص درد یا پزشک علت پادرد را تشخیص می‌دهد و ارزیابی می‌کند تا بتواند بهترین روش درمان را به شما توصیه کند.

• بهترین درمان پادرد چیست؟

بهترین طرح درمان به وضعیت سلامتی هر بیمار و علت پادردش بستگی دارد. متخصص درد طرح درمان منحصر‌به‌فردی را با همفکری بیمار برای وی تهیه می‌کند تا درد و علائم دیگرش برطرف شود و بتواند فعالیت‌های معمول را ازسربگیرد. متخصص درد اطلاعات لازم را در اختیارتان می‌گذارد و درباره بهترین روش‌های مدیریت علائم راهنمایی‌تان می‌کند.

• علت پادرد چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متخصصان کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی پیشگام در تشخیص و درمان درد کمکتان می‌کنند یا شما را در صورت لزوم برای تشخیص صحیح به متخصص دیگری ارجاع می‌دهند. متخصصان باتجربه کلینیک … بیمار را معاینه می‌کنند، سوالاتی را درباره وضعیت سلامت و سابقه ابتلای اعضای خانواده به بیماری‌های مختلف می‌پرسند و دستور انجام آزمایش‌های تشخیصی مانند آزمایش خون یا تصویربرداری را می‌دهند.

• درمان‌های خانگی پادرد کدام است؟

درمان‌های خانگی بسیاری برای تسکین پادرد وجود دارد که از آن جمله می‌توان به مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند تایلنول یا ادویل (طبق دستور)، استراحت، ماساژ، بالا گذاشتن پا(ها)، سرما یا گرمادرمانی و انجام دادن حرکات کششی مناسب اشاره کرد.

• دیابت دارم، ممکن است دیابت دلیل پادردم باشد؟

 اگر دیابت به خوبی کنترل نشود، احتمال ابتلا به نوروپاتی دیابتی وجود دارد که به نوبه خود به عصب‌های پا و کف پا آسیب می‌زند. آسیب عصبی باعث درد یا گزگز می‌شود. به علاوه دیابت گاهی موجب تنگ شدن شریان‌های پا می‌شود، در نتیجه هنگام ورزش کردن اکسیژن کافی به پا نمی‌رسد و فرد دچار درد و ضعف رفتن پاها می‌شود.

•   ناراحتی کمر دارم، ممکن است پادرد به مشکل کمرم مربوط باشد؟

 احتمال دارد که مشکلات کمر باعث پادرد شود. برخی بیماران مبتلا به آرتریت یا پارگی و فتق دیسک‌های ستون فقرات دچار درد سیاتیک می‌شوند. مشکل سیاتیک در واقع درد، بی‌حسی یا گزگزی است که از عصب سیاتیک شروع می‌شود و رو به پایین در پشت پا تا کف پا منتشر می‌شود.

• فکر نمی‌کنم به بیماری‌ای مبتلا باشم که باعث پادرد بشود؛ چه عامل دیگری ممکن است باعث بروز علائم شده باشد؟

استفاده نامناسب و بیش از حد از پاها، سانحه‌ای که باعث شکستگی استرسی یا آسیب دیدن بافت‌های نرم شده باشد یا آسیب‌دیدگی‌های دیگر می‌تواند علت پادرد باشد. زمین خوردن، پیچ‌خوردگی، درد یا التهاب جلوی ساق پا و التهاب بورس (بورسیت) از دیگر دلایل شایع پادرد به شمار می‌آیند.