سندرم تونل کارپال (CTS) یک نوروپاتی entrapment (گیر کردن عصب) است که در اثر فشردگی عصب مدیان در حین عبور از طریق تونل کارپ مچ دست ایجاد می شود. CTS شایع ترین نوروپاتی گیر افتادگی عصبی است که ۹۰ درصد از نوروپاتی ها را تشکیل می دهد. علائم اولیه سندرم تونل کارپال شامل درد، بی حسی و گز گز شدن است. این مقاله علت شناسی، معرفی، ارزیابی و مدیریت سندرم تونل کارپ را بررسی می کند و نقش تیم بین حرفه ای را در ارزیابی و مدیریت این بیماری بررسی می کند.
سندروم تونل کارپال چیست؟
سندرم تونل کارپال (CTS) یک نوروپاتی ناشی از گیر افتادن عصب است که در اثر فشردگی عصب مدیان در حین عبور از طریق تونل کارپ مچ ایجاد می شود. CTS شایع ترین نوروپاتی گیر افتادگی عصبی است که ۹۰ درصد از نوروپاتی ها را تشکیل می دهد. علائم اولیه سندرم تونل کارپال شامل درد، بی حسی و پارستزی است. این علائم معمولاً با کمی تغییر در انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت میانی و نیمه رادیال (سمت شست) انگشت چهارم ظاهر می شوند. درد همچنین می تواند به بازوی آسیب دیده تابش کند. با پیشرفت بیشتر، ضعف دست، کاهش هماهنگی حرکتی ظریف، کلافگی و آتروفی تنار ممکن است رخ دهد.
در شروع اولیه بیماری، علائم اغلب در شب هنگام دراز کشیدن ظاهر می شود و در طول روز تسکین می یابد. با پیشرفت بیشتر بیماری، علائم در طول روز نیز وجود خواهد داشت، به‌ویژه در فعالیت‌های تکراری خاص، مانند هنگام کشیدن نقاشی، تایپ کردن، یا بازی‌های ویدیویی.
در بیماری پیشرفته تر، علائم می تواند ثابت باشد. مشاغل معمولی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال شامل کسانی است که برای مدت طولانی از رایانه استفاده می کنند، کسانی که از تجهیزاتی استفاده می کنند که دارای ارتعاش هستند مانند کارگران ساختمانی، و هر شغل دیگری که نیاز به حرکت مکرر و تکراری دارد.
علائم
دست شما ممکن است در طول روز مکررا به خواب برود و اشیاء از دست شما بیوفتد. درد، بی حسی و گزگز در قسمت هایی که توسط این عصب تغذیه می شوند. یعنی، در انگشت های شست، اشاره، وسط و انگشت حلقه در سمت کف دست، احساس می شود. این علائم می تواند در همه ی این انگشتان باشد یا فقط در یک یا چندتای آنها باشد.
درد و بی حسی هنگام شب هم از علائم شایع آن است. درد های شبانه عموما به خاطر خم بودن یا باز بودن طولانی مدت مچ دست در زیر سر یا بالشت فرد اتفاق می افتد.
کار های معمول روزانه مثل رانندگی، نگه داشتن فنجان و تایپ کردن هم ممکن است درد را بدتر کند.
درد و بی حسی گاهی اوقات با ماساژ دادن دست و یا تکان دادن آن، بهتر می شود.
تشخیص CTS
تشخیص CTS می‌تواند صرفا بر اساس شرح حال و علائم بالینی گذاشته شود و با EMG-NCV تایید شود.
تست نوار عصب و عضله
تست نوار عصب و عضله emg ncv برای تونل کارپال از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و می‌تواند به طور قابل‌توجهی زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد. در این تست، از الکترودها برای اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی عضلات و عصب‌ها استفاده می‌شود. تست نوار عصب و عضله emg ncv می‌تواند ناهنجاری‌های عصبی و عضلانی که ممکن است ناشی از تونل کارپال باشند را به خوبی نشان دهد.
در طی انجام این تست، پزشک الکترودها را در نقاط مختلف دست بر روی عضلات و رشته های عصبی قرار می‌دهد. سپس، ایمپالس‌های الکتریکی کوچک به عضلات ارسال می‌شوند تا فعالیت الکتریکی عضلات و رشته های عصبی ضبط شود. این تست می‌تواند اطلاعاتی در مورد سرعت انتقال ایمپالس عصبی، نیروی عضلات، و همچنین نشانگرهای هر گونه اختلال در فعالیت عصبی و عضلانی فراهم کند.
تست نوار عصب و عضله emg ncv برای تونل کارپال نشان دهد که الگوی فعالیت عصبی و عضلانی دست تحت تأثیر قرار گرفته و ناهنجاری‌هایی نظیر کاهش سرعت انتقال ایمپالس و تغییرات در نمودارهای الکتریکیی عضلات را نشان دهد.
خواندن جواب نوار عصب دست به پزشک کمک می‌کند تا یک طرح درمانی دقیق و اختصاصی برای فرد درنظر بگیرد و به او کمک کنند تا بهترین درمان را دریافت کند و علائم و ناهنجاری‌های مرتبط با تونل کارپال کاهش یابد.
راه‌های پیشگیری از سندروم تونل کارپال
ملایم تر کار کنید، در طول روز حواستان به دست هایتان باشد و سعی کنید تا جایی که امکان دارد حرکات را با کمترین نیرو و ملایم تر انجام دهید.
بین کار به خودتان استراحت بدهید هر یک ساعت، ده دقیقه تا یک ربع به خودتان استراحت بدهید و دستتان را خم و راست کنید و حتی کشش بدهید.
دستتان را مشت کنید، و بعد انگشتانتان را روی دستتان بلغزانید تا جایی که مشتتان کاملا باز شود و یا
دستتان را مشت کنید، و بعد مشتتان را باز کنید طوری که انگشتانتان در حالت کشیده قرار بگیرند و از هم فاصله بگیرند.
سندروم تونل کارپال با چه علائمی بروز پیدا می‌کند؟
سندروم تونل کارپال معمولاً با وارد شدن فشار به عصب میانی کانال مچ دست ایجاد می‌شد. بنابراین مانند هر عارضه دیگری با علائم و نشانه‌هایی همراه خواهد بود. این علائم معمولا شامل موارد زیر است:
- احساس سوزن سوزن شدن
این احساس گاهی فقط در انگشتان دست وجود دارد. اما گاهی فرد این نشانه را در کل دست خود احساس می‌کند. - گزگز و بی‌حسی نوک انگشتان
بی‌حسی نوک انگشتان یکی از رایج‌ترین علائم سندروم تونل کارپال است. هر چند این بی‌جسی می‌تواند به دلایل دیگری نیز در فرد بروز پیدا کند. اما بی‌حسی نوک انگشتان در صورتی که در زمان استراحت نیز ایجاد شود، نشانه بروز سندروم تونل کارپال است. - درد شدید و بی‌حسی حتی در شب
درد شدید شبانه‌ای که معمولا با بی‌حسی همراه است، یکی از نشانه‌های بروز سندروم تونل کارپال است. - مشکلات حرکتی و کاهش دامنه حرکت
کاهش دامنه حرکت در قسمت مچ دست که همراه با درد و سوزش باشد، یکی از نشانه‌های بروز این سندروم است.
نکته مهمی که در مورد علائم این سندروم باید مورد توجه قرار گیرد این است که میزان شدت علائم سندروم تونل کارپال تا حد زیادی به کارهای روزمره شما وابسته است.
بنابراین در صورتی که در طول روز فعالیت‌های سنگینی داشته باشید، باید منتظر بروز علائم بیش‌تری در شب هنگام باشید.
درمان سندروم تونل کارپال به چه شکلی انجام می‌شود؟
درمان سندروم تونل کارپال معمولا بر اساس میزان پیش‌روی بیماری و شدت علائم آن متفاوت خواهد بود. اما در حالت کلی استفاده از روش‌های زیر می‌تواند در کنترل بیماری و درمان آن نقش موثری داشه باشد:
- استفاده از جلسات فیزیوتراپی
- آتل‌بندی قسمت درگیر
- مصرف ویتامین ب ۶
- الکتروتراپی
- تزریق کورتیزون در صورت صلاح دید پزشک
- استفاده از اولتراسوند یا امواج صوتی
- کاهش التهاب‌هایی با ریشه عصبی با استفاده از امواج شورت ویو دیاترمی
- تقویت عضلات با حرکات کششی
- ماساژ درمانی
- استفاده از میدان‌های مغناطیسی
- انجام تمرینات اصلاحی زیر نظر مربی
- طب سوزنی
- دارو درمانی
- جراحی آندوسکوپیک
- جراحی باز
